#بشنوید 👆 ۱۴۰۱/۰۱/۱۲ #حکمت_ها_ی_نهج_البلاغه 💠حجت‌الاسلام والمسلمین سبکتکین #بخوانید 👇 📖امیرالمومنین در حکمت ۸۳ نهج البلاغه در برابر كسى كه در ستايش او مبالغه مى كرد ولى در دل او را متهم مى دانست فرمود: «من كمتر از آن هستم كه تو مى گويى و بالاتر از آنم كه در دل دارى»👈 قال(عليه السلام): لِرَجُل أَفْرَطَ فِي الثَّنَاءِ عَلَيْهِ، وَكَانَ لَهُ مُتَّهِماً: أَنَا دُونَ مَا تَقُولُ، وَ فَوْقَ مَا فِي نَفْسِكَ). 🌹ممكن است آن شخص در مورد امام غلو كرده باشد و امام با اين سخن مى خواهد جلوى غلو او را بگيرد; ولى اين احتمال نيز داده شده است كه چه بسا او تنها بخشى از صفات واقعى امام را برشمرده ولى امام متواضعانه چنين سخنى را مى گويد. 🧊 در هر حال جمله ذيل اين سخن كرامتى است از سوى امام(عليه السلام) كه باطن و درون مخاطب خود را مى خواند و مى داند او منافقانه تعريف و تمجيد مى كند و در دلش حتى صفات واقعى امام(عليه السلام) را نيز قبول ندارد. 🧊در روايات اسلامى نيز مذمت زيادى در مورد مداحان و مبالغه گران در مدح و ستايش آمده است. از جمله در حديثى از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) میفرمایند; هنگامى كه مداحان را ملاقات كرديد خاك در صورتشان بپاشيد» كنايه از اين كه از كار آنها برائت و بيزارى جوييد و اجازه ادامه سخن به آنها ندهيد». 🌹در حدیث دیگرى مى خوانیم که مردى ستایش مبالغه آمیزى درباره شخص دیگرى در محضر پیغمبر کرد پیامبر(ص) فرمود: «آنچه را گفتى به گوش او نرسان که سبب هلاکت او مى شود و اگر مدح مبالغه آمیز تو را بشنود هرگز رستگار نخواهد شد». 🌹در فرمان مالک اشتر نیز همین مطلب به صورت جامع ترى آمده است آنگاه که امام فرمود: سپس آنها را طورى تربیت کن که از تو ستایش بى جا نکنند (و از تملق و چاپلوسى بپرهیزند. نیز) تو را نسبت به اعمال نادرستى که انجام نداده اى تمجید ننمایند، زیرا مدح و ستایش فراوان عُجب و خودپسندى به بار مى آورد و انسان را به کبر نزدیک میکند 🌹گروهی آن حضرت را در حضورش ستودند، چنین فرمود: اللّهم انّک اعلم بی من نفسی، و انا اعلم بنفسی منهم. اللهم اجعلنی خیرا ممّا یظنّون، و اغفر لی ما لا یعلمون. «بار خدایا تو از من به خودم داناتری و من هم به خودم از ایشان داناترم، خدایا مرا بهتر از آنچه گمان می کنند قرار بده و آنچه را که نمی دانند برای من بیامرز.» 🌹در حدیث آمده«هنگامی که برادرت را در حضورش می ستایی، گویی فرمان داده ای تیغ درخشان برنده بر گردنش کشند.» 🌹و به مردی که مرد دیگری را رویاروی ستوده بود فرمود: «آن مرد را درمانده کردی خدایت درمانده کناد.» و نیز فرموده است: «اگر مردی با تیغ آخته به مردی حمله کند بهتر از آن است که رویا روی ستوده شود.» 🌹 ستایش همان بریدن گردن است، چه آن کس که گردنش بریده می شود از حرکت و کار باز می ماند و کسی را که می ستایند از عمل باز می ماند و سستی می کند. و گفته شده است ستایش در دل و نفس حالتی پیش می آورد که ستایش شده در خود از کار و کوشش احساس بی نیازی می کند. 🌹از مثالهای کشاورزان است که می گویند: چون میان درو کنندگان نام آور شدی داس خود را بشکن. 🌹🌹درباره افراط و تفريط در ستايش افراد اشاره كرده، مى فرمايد: «مدح و ستايشِ بيش از حدّ استحقاق، تملق است و كمتر از استحقاق، عجز و درماندگى و يا حسد است»؛ (الثَّنَاءُ بِأَكْثَرَ مِنَ آلاِسْتِحْقَاقِ مَلَقٌ، وَالتَّقْصِيرُ عَنِ آلاِسْتِحْقَاقِ عِيٌّ أَوْ حَسَدٌ). 🌷 در حديثى از امام على (ع)مى خوانيم كه فرمود:نادان ترين مردم كسى است كه به گفته ستايش كننده اى كه از راه تملق زشتى ها را در نظرش زيبا و زيبايى ها را مبغوض مى دارد، مغرور شود 🔹مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت محبان و خادمان امام رضا علیه السلام ورنامخواست 🆔 @inst_imamreza_lenjan