⛔️ برطرف کردن نیازهای ساحت عمومی زندگی اجتماعی وظیفه‌ی یک مسلمان است. 🔰 از 💬 خلاصه سخنرانی حجت‌الاسلام آقانوری(جلسه سوم) ✅ این‌طور بگویم که در نظرگاه اسلامی، آن چیزی که به‌عنوان خدمت اجتماعی مطرح می‌شود، دو بخش دارد: ١. خدمت اجتماعی تخصصی؛ که به‌صورت صنفی کار می‌شود ٢. خدمت اجتماعی عمومی؛ در ساحت عمومی. برخی از برادرها و خواهرها پرسیدند: «یعنی برای پول کار نکنیم؟» ببینید سؤال درست نیست. هیچ‌گاه توصیهٔ اسلام این نیست که زندگی‌ات را رها کن و برای من کارکن، نباید توصیهٔ اسلام را این‌گونه قرائت کرد. اگر برای پول کار کردن را به معنی اصالت دادن به منافع مادی می‌گیریم، اسلام می‌گوید روزی شما می‌رسد. «وأجملوا في الطَّلبِ الرزق»، برای رزق دست‌وپا نزنید، دنبالش بروید. البته روایت‌هایی هم داریم که می‌گویند اینکه رزق مقسوم، تضمین‌شده است. «لطالبه» برای طالب رزق است و اینجا است که رزق تضمین می‌شود. 🔶 نکتهٔ کلی این است، آیا به دنبال پول رفتن بد است؟ خیر. اصلاً تولید ثروت بد است؟ خیر. اما آیا قناعت نکردن خوب است؟ آن‌هم خیر. یعنی آیا حرص زدن خوب است؟ آن‌هم خیر. این‌ها همه به کنار، یعنی سؤال دیگری است. مسئله این است؛ شما اصلاً برای پول کارکنید، اما در ساحت آن و در بقیهٔ زندگی هم باید فعال باشید. یعنی وقتی اسلام می‌گوید «کار»، منظور شغل تخصصی نیست که خدمتی می‌دهید و در ازاء آن پولی می‌گیرید. حتی ممکن است پولی نگیرید، بگویید وضع مالی‌ام خوب است می‌خواهم کارکنم و پول نگیرم. مثلاً من خیاطی هستم که پول نمی‌گیرم، کفاشی هستم که حقوق این ماهم را به شرکت برمی‌گردانم. مسئله دائر مدار پول نیست، دائر مدار حوزهٔ خدمت تخصصی و ساحت عمومی زندگی است. ساحت عمومی زندگی اجتماعی، نیاز به خدماتی دارد که وظیفهٔ یک مسلمان است که به آن به‌عنوان یک کار نگاه کند. آن ساحتی که گاهی به نظر می‌آید مضمونش به ساحت «فرهنگ» نزدیک می‌شود. ولی تلقی از فرهنگ هم‌ارز ساحت‌های دیگر است. مثلاً اقتصاد و سیاست و فرهنگ داریم، تلقی اسلامی از فرهنگ این نیست. فرهنگ در طول این‌ها است. لینک کامل جلسه: 🌐 https://www.aparat.com/v/8icRZ 🆔 @islamic_business_ir