درولادَت آقاامام کاظم علیه السلام َشب میلاد «هَفتُم» عشق اَست برلب گل «تَبَسُّم» عشق است آمَد آنکه «تَجَسُّم» عشق اَست لَحظه های «تَرَنُّم» عشق اَست آمَدآن گُل که ماه دلهاگَشت 2 خُرَّم اَزدیدَنَش مَسیحاگَشت2 آسمان غَرق دَر «تَماشا» شُد شَهریَثرب چوطور «سَینا» شد غَرق نور اَزقُدوم «موسی» شد بَزم شادی دوباره «بَرپا» شد حُوریان گُل زجَنَّت آوَردَند 2 بَهرشادی عترَت آوَردَند 2 رَفته غَم های «روزگار» امشب آمَد اَز رَه گُل «بَهار» امشَب هَردلی گَشته «بیقَرار» امشَب که رسیده زرَه «نگار» امشَب هَفتمین حُجَّت خدا آمَد2 نهمین نور کبریا آمَد 2 گُل شکوفاشد آسمان «بارید» هَفتُمین آفتاب جان «تابید» سَرزَداَزبیت عاشقان «خورشید» لاله سَرزَد ز گُلشَن «توحید» خانه پُر اَز گُل شَقایق شد 2 شاد وخُرَّم امام صادق شد 2 موسی کاظم آن وَلّی «خدا» پا نَهاده به عالَم «دنیا» آمَد اَز اَمر خالق «یکتا» تا زَنَد پا به سینهٔ «سَینا» آشکار آنهَمه حَقایق شد 2 شاد وخُرَّم امام صادق شد2 راحَتِ جان «انبیا» آمَد مَظهَر رأفت «خدا» آمَد بَحرعصمَت یَم «سَخا» آمَد شاهد بَزم «هَل اَتی» آمَد روشن ازروی اوجَهان گَردید 2 تاکه ماه رُخَش عَیان گَردید 2 مَظهَرلُطف حَق «هُویدا» شد غَرق شادی تَمام «دُنیا» شُد دیده اَزاَشک شوق «دَریا» شد دَر رَحمت بروی ما «وا» شد آسمان پُرزماه واَختَر شد2 شب میلاد پور جَعفَر شد2 چشمهٔ فیض «لایَزال» آمَد مُصطَفی خُو علی «جَمال» آمَد بَحرجود ویَم «کَمال» آمَد صاحب قُدرَت و «جَلال» آمَد شَهریثرب دوباره نورانی است2 لَحظه های خوش طَرَب خوانی است2 دلَم اَز عشق او شده «سَرشار» می نشینَم براه این «دلدار» غیر او با کسی ندارم «کار» باکلاف نَخ آمَدَم «بازار» مهراورا به جان خَریدارَم2 عاشق آن وَلّی دادارَم 2 خسروی فَر