: مگر نظر علما بر این نیست که اقبال و ادبار که برای انسان رخ میدهد، ناشی از عملکرد توست در آن روز. ولی در حضرت بطور کلی این امر رو مطرح کردند و چیز طبیعی ای دونستند. چگونه این دو نظر قابل جمع بندی ست؟ : این که نظر علما درباره ادبار و اقبال قلب چیست در این جا محل بحث ما نیست و حضرت در این حکمت نورانی درصدد نفی آن نیستند . بلکه در این جا چاره ادبار قلب که واقعیتی انکار ناپذیر است . را بیان میفرمایند و آن مراجعه به حکمت و سخنان حکمت آمیز است . این مساله درست است که انسان گاهی نسبت به عبادت ، مناجات ، کارخیرو... ادبار و اقبال نشان میدهد و قطعا آن اقبال علت و مقدمه ای دارد و آن ادبار محصول علتی است . اما آنچه در این حکمت بیان شده بررسی علت ادبار و اقبال نیست بلکه چاره و روش برخورد با آن است . 🖊حجت‌الاسلام مهدوی ارفع ✨ ‌@javad_mohammady