💢 میلتون فریدمن و استبداد نئولیبرالی 3⃣
📌نئولیبرالیسم؛ استبداد تحت لوای آزادی
در نظام فکری #میلتون_فریدمن مهم‌ترین مسئله حفظ مفهوم لیبرالی #آزادی است. برای او اهمیتی ندارد اگر تحقق و بسط #آزادی‌های_لیبرالی موجب تعمیق بی‌عدالتی‌های اجتماعی اقتصادی و تشدید فقر و فلاکت اکثریت مردم شود (که همیشه هم همین‌گونه می‌شود).
برای فریدمن آنچه اصالت دارد، تحقق و حفظ آزادی‌های لیبرالیستی است که باطن این آزادی‌ها، آزادی #نفس_اماره (سوژهٔ نفسانی یا همان بشر مدرن) در جهت #سودطلبی «سکولار اومانیستی» نامشروع نامشروط نامحدود و #لذت‌طلبی سکولاریستی نامشروع و نامحدود است.
ساختار نظام #سرمایه‌داری_مدرن به‌گونه‌ای است که اساساً آزادی لیبرالی شامل حال طبقهٔ #سرمایه‌دار می‌شود؛ زیرا لیبرالیسم و نئولیبرالیسم ایدئولوژی‌های سرمایه‌داری و حافظ منافع کلان‌سرمایه‌داران سکولاریست مدرن هستند و فریدمن به‌عنوان یک #نئولیبرالیست در واقع سخنگو و مدافع منافع آنان است.
در واقع تجربیات تاریخی به‌روشنی نشان داده‌اند سیطرهٔ اقتصاد نئولیبرالی و به‌اصطلاح #آزادی‌های_اقتصادی مدنظر آن در بسیاری موارد با استبدادی‌ترین رژیم‌ها برای مدت بسیار طولانی جمع‌شدنی است!
به‌علاوه این‌که روی کار آمدن اقتصادهای نئولیبرالی با درهم شکستنِ سازمان‌ها و مؤسساتی نظیر اتحادیه‌ها و ایجاد محدودیت برای فعالیت‌های اجتماعی اقتصادی، در عمل بسیاری از ظواهرِ توخالی، اما فریبندهٔ لیبرالیسم سوسیال دموکراتیک را نیز از بین برده و به‌دنبال آن #استبداد عریان و بی‌رحم کلان‌سرمایه داران را حاکم کرده است.
از این‌رو، درست و حقیقی آن است که از #اقتصاد_نئولیبرالی به‌عنوان پایهٔ اقتصادی نوعی #استبداد_سیاسی نئولیبرالی که خود را پشت شعار #آزادی پنهان می‌کند، نام ببریم.
✍️ نویسنده: شهریار زرشناس
✅ @javanane_alborzi