آیت الله #مظاهری: حضرت امام رضوان الله تعالی علیه این روایت را بارها و بارها مقید بودند بخوانند. حضرت امام مقید بودند یک چیزهای خاصی را در سال دو سه مرتبه تکرار بکنند؛ از جمله همین حدیث الغِيبَةُ إدامُ كِلابِ النّارِ. این روایت از امام حسین علیه السلام است؛ از امام سجاد علیه السلام هم هست. مرحوم صاحب تحف العقول هم از امام حسین علیه السلام نقل می‌کند، هم از امام سجاد علیه السلام: «يا هذا كُفَّ عَنِ الغِيبَةِ فَإنَّها إدامُ كِلابِ النّارِ»: زبان از غيبت فرو بند؛ زیرا غيبت، خورش سگان دوزخ است. حضرت امام معنا می‌کردند این که غیبت نان خورش سگ‌های جهنم است، یعنی اگر کسی عادت داشته باشد به غیبت کردن، آن عادت او را به صورت سگ در می‌آورد و او را می برند به جهنم و آن جا غذا می‌خواهد؛ آن غیبت‌هایی که کرده همان گوشت گندیده مرده، برای او غذای آتش جهنم می‌شود. غذا را می‌برند آن جا مثل حمیم که به زور به او می‌دهند. این غذا را هم می‌خورد وقتی خورد تمام احشاء و امعاء (روده‌ها) او ذره ذره می‌شود. 🕋 @sebghatallaah