🔰 تهمتی ناروا به شیعه در برخورد با امام خویش!
#شبهه:
معاندین با توجه به روایتی در کتاب کافی، می‌گویند: امام جواد رنگین پوست بوده و حتی نزدیک‌ترین افراد امام رضا(علیه‌السلام) یعنی برادران، خواهران و عموهای ایشان نیز به او شک داشتند و ایشان را متهم کردند که این بچه، فرزند تو نیست، این چه امامی بوده که نتوانسته است اعتماد نزدیک‌ترین افراد خانواده خود را نیز جلب کند. این چه شیعیانی بودند که به حرف امام خود اعتماد نداشتند.
🔹 #بررسی:
✍ این روش معاندین است که با استناد به اخباری ضعیف و مجهول شیعه را متهم کرده و آن را به عنوان عقیده شیعه مطرح می‌کنند. این موضوع نیز یکی از آن مواردی است که اگر کسی آشنایی با کتب روایی نداشته باشد، فکر می‌کند آنان درست می‌گویند و واقعا چنین اتفاقی افتاده و شیعیان به امام خود بدبین بوده و سخن او را قبول نکرده‌اند.
مرحوم کلینی در کتاب کافی حدیثی را بدین شرح نقل می‌کند:
«زكريا بن يحيى می‌گويد: شنيدم على بن جعفر، به حسن بن حسين بن على می‌گفت: به خدا سوگند كه خدا ابو الحسن الرضا(ع) را يارى كرد، حسن گفت: آرى به خدا قربانت گردم، همانا برادرانش نسبت به او ستم كردند، على بن جعفر گفت:
آرى به خدا ما عموهايش هم به او ستم كرديم، حسن گفت: قربانت گردم، مگر شما چه كرديد؟ زيرا من نزد شما نبودم، گفت: ما و برادرانش به او گفتيم:
هرگز در ميان ما خاندان، امامى كه رنگش دگرگون باشد نبوده؛ حضرت رضا(ع) فرمود: او پسر من است، آن‌ها گفتند: همانا رسول خدا(ص) به حكم قيافه‌شناس داورى کرده است، ميان تو و ما هم قيافه‌شناس داور باشد، ...».
🔹 #بررسی_سندی:
🔸 #اولا: این روایت تنها با یک سند در کتب روایی ما نقل شده، دیگر کتب نیز از کافی نقل کرده‌اند، لذا خبر واحد است و اعتبار چندانی ندارد.
🔸 #ثانیا: سند این روایت بدین شرح است:
«عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ وَ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْقَاسَانِيِّ جَمِيعاً عَنْ زَكَرِيَّا بْنِ يَحْيَى بْنِ النُّعْمَانِ الصَّيْرَفِيِّ قَالَ سَمِعْتُ عَلِيَّ بْنَ جَعْفَرٍ يُحَدِّثُ الْحَسَنَ بْنَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ فَقَال».
👈در این سند «عَلِی بْنِ مُحَمَّدٍ الْقَاسَانِی» ضعیف است[2] و «زَكَرِيَّا بْنِ يَحْيَى بْنِ النُّعْمَانِ الصَّيْرَفِی» نیز مجهول است[3]؛ لذا از حدیث سندی، به شدت ضعیف است و چون خبر واحد است، نمی‌توان مضمون آن را پذیرفت. لذا علامه مجلسی[4] و آیت الله خویی[5] نیز به ضعف سندی این روایت اشاره کرده و آن را رد کرده‌اند.
🔸 #بررسی_دلالی:
مرحوم آیت الله خویی(ره) چند اشکال عمده بر این روایت وارد کرده و آن را نمی‌پذیرد:
1⃣ این روایت بیان می‌کند امام رضا(علیه‌السلام) خواهران و عمه‌های خود را بدون پوشش در معرض قیافه‌شناس قرار داد، تا او بتواند اندام آن‌ها را مشاهده کرده و تشخیص دهد، آن‌ها عمه آن طفل هستند یا نه -و چون لازم بوده برخی از اعضای بدن آنان را ببیند تا تشخیص دهد- این کار حرام بوده و از امام معصوم چنین عملی صادر نمی‌شود.
2⃣ مضمون این روایت مخالف فقه ماست، در فقه، سخن قیافه‌شناس ملاک نیست و نمی‌توان بر مبنای آن گفت این فرزند کسی هست یا نیست.
3⃣ مضمون روایت این است که یاران نزدیک حضرت، همچون عموی بزرگوار حضرت یعنی «علی بن جعفر» نیز در سخن امام شک داشته‌اند و سخن حضرت که فرمود: «این فرزند من است» را نپذیرفتند که از مقام شامخ آنان به دور است؛ شیعیان راستین، به خصوص خانواده خود امام، بدون چون و چرا سخنان امام را می‌پذیرفتند و کوچک‌ترین اعتراضی نمی‌کردن، تا چه رسد به این‌که امام را دروغ‌گو بدانند.
btid.org/fa/news/144110
💠اندیشه تشیع:
♨️ @kalamema 👈