دختران و پسرانی که تازه به سنّ رسیده‌اند، مانند بزرگسالان مکلّف هستند و باید وظایف شرعی چون و و را انجام دهند؛ اما ممکن است روزه برای آن‌ها داشته باشد. وظیفۀ اولیۀ این افراد این است که سحری بخورند و نیت روزه کنند؛ اما اگر در میان روز تحمل گرسنگی و تشنگی برای آنان غیر قابل تحمل شد، بنا بر نظر آیت‌الله می‌توانند تنها بقدر ضرورت (بنا بر احتیاط واجب) بخورند و بیاشامند و باقی روز را باید از انجام مبطلات روزه اجتناب کنند، ولی بنا بر نظر آیت‌الله می‌توانند روزۀ خود را افطار کنند و لازم نیست حتماً بقدر ضرورت باشد و لازم نیست باقی روز را از انجام مبطلات روزه اجتناب کنند. البته به هر حال روزۀ آن‌ها باطل می‌شود و باید بعداً قضای آن را بجا آورند. ضمناً اگر می‌توانند با کاهش فعالیت بدنی و خوردن سحری مقوی، بدون سختی غیرقابل تحمل روزه بگیرند، باید این کار را بکنند. البته اگر روزه برای آنان ضرر داشته باشد یا بعداً موجب مریض شدنشان بشود یا بترسند که شوند، احکام مریض بر آنان جاری است و روزه گرفتن بر آن‌ها واجب نیست.