🍁🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃 🍂🍃🍂 🌦 طلوع باران 🌦 🍁ادامه ی جلسه ی چهارم ماهیت مرگ 🍁 یک روز عاشق عروسکمان شدیم و اگر لحظه ای دور میشد گریه می کردیم؛ بزرگتر شدیم عاشق خانه و ماشین و ... شدیم و برای بدست آوردن و‌ از دست ندادنش چقدر سختی متحمل شدیم؛ اما کِی عاشق خدا بودیم؟؟؟ 🍂🍃 به هرچیز و هرکسی نباید دل دهیم؛ وگرنه لذت حیات و عشق حقیقی را نمی‌چشیم. روزی پدر و مادر، عشقمان هستند، روزی خودمان، روزی دوست و همسر و فرزندمان، روزی مال و مقاممان؛ این‌ها همه رفته‌اند و می‌روند. اما ما کجاییم؟ تازه منتظر امام زمان(عجّل‌الله فرجه) هم هستیم که روزی بیاید. اما از کجا معلوم که وقتی آمد و او را دیدیم، عاشقش شویم؟ مگر تمام کسانی که علی و حسن وحسین(علیهم‌السلام) را دیدند، عاشقشان شدند؟! در زیارت امین‌الله می‌خوانیم: "اللَّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسِي... مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ أَوْلِيَائِكَ، مَحْبُوبَةً فِي أَرْضِكَ وَ سَمَائِكَ". اول باید محبّ برگزیدگان خدا شویم و عشق حقیقی را بیابیم؛ تا بتوانیم اسیر سایر عشق‌ها نشویم و شخصیتمان را برای محبت‌های بیرونی خرد نکنیم. ولی ما قبل از خدا و اولیائش، عاشق و معشوق بقیه شده‌ایم و برای همین امروز هیچ نداریم. خدا را هم دوست داریم؛ اما دستمان به او نمی‌رسد و هر روز اسیر جلوات می‌شویم. ادامه دارد... @ketabezendagi 🍃🍂🍃 🍂🍃🍂🍃🍂 🍁🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂