🔴 اشغال ایران در
#شهریور_1320، یکی از سریعترین «اِشغال»های تاریخ!
🔺 به بهانه سالگرد تجاوز متفقین به خاک ایران در سوم شهریور 1320
✍🏻
#محمدمهدی_سلامی_پوریان در
#اندیشکده_برهان نوشت
🔻 با نگاهی اجمالی به جنگهای کلاسیکِ تاریخ جهان، خصوصاً در دو قرن اخیر، میتوان دریافت که اشغال نظامی ایران در شهریور 1320ش در خلال جنگ جهانی دوم، در شمار کوتاهترین جنگهای تاریخ معاصرِ جهان (و نه فقط ایران) جای میگیرد؛ جنگی که تنها 3 روز به طول انجامید (از 3 شهریور تا 6 شهریور 1320) و آنقدر کوتاه و تحقیرآمیز بود که از سوی برخی رسانههای خارجیِ آن روز مورد تمسخر قرار گرفت: آمریکاییها در مطبوعات خود، عنوان «جنگ 80ساعته» را برای آن انتخاب کردند!
🔻این درحالی بود که در همان جنگ جهانی دوم، کشورهایی با جمعیت حدود یکدهمِ جمعیت آن روز ایران، اجازه ندادند خاک کشورشان توسط نیروهای اشغالگر مورد تجاوز قرار گیرد. مثلاً کشور فنلاند با جمعیت حدود دو تا سه میلیون نفریِ خود (در مقایسه با جمعیت بالغ بر 22 تا 26 میلیون نفریِ ایران) به مقاومت جانانه در مقابل متفقین پرداخت و اجازه نداد کشورش را اشغال کنند.
🔻 اشغال ایران و نهایتاً ابلاغ رسمیِ فرمان ترک مخاصمه از سوی نخستوزیر وقت (محمدعلی فروغی) به نیروهای مسلح، کلاً 3 روز به طول انجامید. اگرچه عدهای، این 3 روز را «جنگ نظامی» نام نهادند، اما باید گفت که این 3 روز یا همان 80 ساعت، با نگاهی واقعبینانهتر، نه «جنگ» و نه حتی «مقاومت»، بلکه 3 روز «اشغال نظامی» بود؛ یعنی در این 3 روز تقریباً هیچگونه مقاومت منسجم و سازمانیافتهای علیه نیروهای اشغالگر صورت نگرفت و فقط به آنها فرصت داده شد تا به راحتی از مرزها عبور کرده، درون خاک ایران پیشروی نمایند. این پیشرویِ بدون مزاحمت به حدی سریع انجام شد که درست چند روز پس از انتشار خبر عبور نیروهای شوروی از مرز، مردم مشهد شاهد حضور این نیروها در شهرشان بودند!
🔰 اصولاً در خصوص عکسالعمل حاکمیت سیاسی یک کشور در مقابل تجاوز نظامیِ خارجی، سه حالت متصور است:
1️⃣ کشورِ مورد نظر، ارادهی مقاومت در مقابل دشمن متجاوز از خود نشان داده، در مقابل هجمهی آنها به مرزهایش بایستد.
2️⃣ کشور مد نظر و دستگاه سیاسیِ آن، به این جمعبندی برسد که ارادهای برای مقاومت در مقابل دشمن وجود ندارد و لذا به نیروهای نظامی خود، فرمان ترک مخاصمه بدهد؛ اما در عین حال، همواره نسبت به دشمن متجاوز و نیّات او، بدبین باشد.
3️⃣ کشور مورد نظر، نه تنها ارادهای برای مقاومتِ منسجم و جدی نداشته و در عین حال فرمان ترک مخاصمه را صادر کند، بلکه در کمال حُسن نیت و شاید بهتر بگوییم «سادهانگاری»، درست وسط میدان جنگی عالَمگیر و خانمانسوز، از دشمنِ تا دندان مسلحِ خود، آن هم با زبانی نرم و لطیف بخواهد که حُسن نیت دولت وقت مبنی بر ترک مخاصمه را پذیرفته، قدم به داخل خاک کشور نگذارد!
💢عکسالعمل دولت وقتِ محمدعلی فروغی در زمان اشغال ایران، متأسفانه از نوع سوم بود و البته بسیار طبیعی بود که دشمن متجاوز ـ که دست برتر میدان را داشت و منافعش اقتضا میکرد که وارد خاک ایران شود ـ در آن اوضاع و احوال بحرانی، هیچ وقعی به نیّاتِ باصطلاح صلحطلبانه و مسالمتجویانهی دولت ایران ننهد و تغییری در عملکردش در خصوص بمباران شهرها و برخورد مسلحانه با غیرنظامیان به وجود نیاید!
➖➖➖➖➖➖
📡 به خیابان انقلاب بپیوندید:
http://eitaa.com/joinchat/825098246C346759229f