۱_نبوّت بدون «امامت»، ناتمام خواهد ماند و موجبات «انهدام تدریجیِ باطن دین»، فراهم خواهد آمد و جز «پوسته‌ای ظاهری»، چیزی نخواهد ماند. «امامت»، هرگز قابل‌فروکاهیدن به «خلافت» نیست. فقط سخن در این نیست که چه کسی باید «ریاست» و «حکومت» را در عنان و اختیار خویش داشته باشد، بلکه درد و دغدغۀ اصلی، آن است که اگر خطّی که «نبوّت» رقم زده است در اختیار آنان که «شایسته نیستند» قرار بگیرد، دین از حقیقتش تهی خواهد شد و «جامعه»، گرفتار «بیراهه‌ها» می‌گردد. 1⃣ @khandozi_ir