🌺تأملی در نهج البلاغه :🌺 🍂حکمت ١٢٧: مَنْ قَصَّرَ فِي الْعَمَلِ ابْتُلِيَ بِالْهَمِّ، وَ لَا حَاجَةَ لِلَّهِ فِيمَنْ لَيْسَ لِلَّهِ فِي مَالِهِ وَ نَفْسِهِ نَصِيبٌ. ⚡️ ترجمه : كسى كه در عمل كوتاهى كند به اندوه گرفتار مى شود، و خدا به كسى كه در مال و جانش نصيبى براى او (جهت انفاق در راه خدا) نيست اعتنايى ندارد. 🔴 ممکن است این اندوه و غم، در آستانه انتقال از این دنیا باشد که انسان چشم برزخى پیدا کرده و سرنوشت رقت بار خود را مى بیند. یا ممکن است اشاره به غم و اندوه و حسرت در سراى آخرت باشد. و یا غم و اندوه در خود دنیا باشد، زیرا گاه انسان بیدار مى شود و از کوتاهى هایى که در دین کرده، افسوس مى خورد. 💥و کسانى مورد عنایت پروردگار در دنیا و آخرتند که از بذل جان و مال در راه خدا دریغ ندارند، و به بیان دیگر، ایمان و یقین و وفادارى خود را به اسلام در عمل ثابت مى کنند. @khanevadeh_khoshbakht