⭕️ قاعده اول: نقل راویان متعدد از راوی و منکر نبودن متن حدیث 🔹 اولین قاعده ای که احمد بن صدیق غماری بیان می کند این است که روایتی معتبر است که راوی آن دارای دو ویژگی باشد: صادق بودن و قدرت حفظ و ضبط. ما دیگر قاعده ای نداریم که وثاقت راوی باید مورد اجماع باشد. حتی در صحیحین هم از افرادی نقل روایت شده که درباره وثاقت آنها تصریحی نیامده است. مثلا ابن غطان گفته است: درباره مالک بن خیر زوالی، وثاقتی نیامده است اما از وی روایت نقل شده است. جمهور معتقد هستند اگر از راوی عده زیادی نقل روایت کنند و متن حدیث او منکر نباشد، حدیث او صحیح است هر چند درباره وی توثیقی نیامده است. این یک قاعده رجالی است. 🔹 ابن صدیق غماری از همین قاعده در حدیث مدینه العلم که عمده بحث اعتبار سنجی آن مربوط به ابالصلت هروی است، بهره گرفته و گفته است: در مورد ابالصلت هروی نیز همین ویژگی وجود دارد زیرا عده زیادی از وی روایت نقل کرده اند که موثق هستند، علاوه بر اینکه درباره وی تصریح به توثیق نیز شده است. بزرگانی همچون یحیی بن معین، ابوسعید هروی، ابوداود صاحب سنن، و عبدالله بن احمد بن حنبل وی را توثیق کرده اند. 🔹 البته در مورد ابالصلت قدح هایی نیز بیان شده است که مستند آنها عمدتا دو چیز است: تشیع و رفض و دیگر نقل احادیث منکر. نویسنده بعدا بیان می کند که هیچ کدام از این موارد وارد نیست، زیرا اساسا این مبنا که به خاطر مذهب، یک راوی تضعیف شود صحیح نیست و ثانیا آنچه ابالصلت بیان کرده مصداق منکر نیست. ⭕️ نکته ای دیگر 🔹 در علم رجال این قاعده مطرح است که اگر فردی هم دارای مدح و هم ذم باشد، اگر وجه جرح وی بیان نشده باشد، مدح های وی بر قدح او مقدم است و اگر وجه آنها بیان شده باشد (قدح ها مفسر باشد) باید به سراغ وجه آن ها برویم. 🔹 در مورد اثبات عدالت یک نفر نی باید دانست که شهادت دو نفر کافی است، زیرا اسباب عدالت زیاد است و بیان همه آنها مشقت دارد، اما جرح اولا: با بیان یک مورد هم ثابت می شود، ثانیا: سلیقه های افراد در جرح ها مختلف است و شاید فردی چیزی را جرح بداند که دیگری نداند. همچنین برخی از قدح ها نیز دخلی در صداقت و پذیرش روایت راوای ندارد، همان گونه که در کتب رجالی گاه بیان شده که فردی چون از چهره دیگری خوشش نمی آمده وی را قدح نموده است. روشن است که این قدح ها معتبر نیست (ر.ک: تدریب الراوی، سیوطی، ص352- 360). 🔍 این بحث ادامه دارد ... #مباحث_امامت 📙 برگرفته از درس خارج امامت، حضرت استاد ربانی گلپایگانی @kharejkalam