✅حکایت
دو امیر زاده در مصر بودند یکی علم آموخت و دیگر مال اندوخت.
عاقبهة الاَمر، آن یکی علاّمه عصر گشت و این یکی عزیز مصر شد.
پس این توانگر به چشم حقارت در فقیه نظر کردی و گفتی من به سلطنت رسیدم و این همچنان در مسکنت بمانده است.
گفت: ای برادر، شکر نعمت باری عزّ اسمه همچنان افزون‌تر است بر من که میراث پیغمبران یافتم یعنی علم و ترا میراث فرعون و هامان رسید یعنی ملک مصر.
⬅️من آن مورم که در پایم بمالند
⬅️نه زنبورم که از دستم بنالند
⬅️کجا خود شکر این نعمت گزارم
⬅️که زور مردم آزاری ندارم
📚گلستان سعدی
🌹معارف ناب قرآن و حدیث🌹