بگذارید کمی بیشتر از حال و هوای مبنا برایتان بگویم. از آن‌جا که تمام ارتباطات مبنا در فضای مجازی شکل می‌گیرد، ما یک تیم 50 نفره از شهر‌های مختلف ایران داریم. تمام جلسات هماهنگی مبنا در فضای مجازی و به صورت تماس تصویری برگزار می‌شود. مبنا البته گاهی دورهمی‌های حضوری برای تیمش دارد. این دورهمی‌ها اما معمولا غایبین زیادی دارد. چراکه مثلا برای اهالی مشهد سخت است که برای یک دیدار چند ساعته خودشان را به تهران برسانند. یا مثلا اهالی کرمان مسافت زیادی تا دورهمی مشهد دارند و رفت و آمد برایشان چندان آسان نیست. این است که ما در مبنا خودمان را به این ارتباط دورادور عادت داده‌ایم و کمتر به دیدارهای حضوری دلخوش کرده‌ایم. پروژه‌های مبنا همه در یک ارتباط مجازی ایده ‌پردازی، طراحی واجرا می‌شوند. اگر تجربه همکاری با یک استارتاپ را داشته باشید حتما می‌دانید ایده‌پردازی و بحث و گفتگو چقدر مهم و چقدر وابسته به دیدار حضوری افراد است. ما در مبنا اما با همه‌ی محدودیت‌های این جنس ارتباط، جلسات‌مان را مجازی برگزار می‌کنیم. خیلی وقت‌ها از پشت مانیتور از ایده‌هایمان دفاع می‌کنیم و بخاطر حل یک مشکل پشت صفحه‌ی موبایل حرص می‌خوریم. گاهی هم این میان فرزندان‌مان مهمان ناخوانده‌ی جلسه‌هایمان می‌شوند. گاهی حتی مسئله‌ای که با یک جلسه سه ساعته حضوری قابل حل است در مبنا بخاطر بستر مجازی‌ در سه جلسه به نتیجه می‌رسد. این مجازی بودن اما کنار همه‌ی سختی‌هایش مزیت‌هایی هم دارد... مثلا فکرش را بکنید، من که مادر یک کودک 5ساله هستم از خانه‌ی خودم بی‌دغدغه‌ی تنها گذاشتن فرزندم در جلسه کاری شرکت می‌کنم. هیچ‌وقت در شلوغی خیابان‌ها گیر نمی‌افتم و زمان کارم تا حدی زیادی دست خودم است. من می‌توانم به سادگی در اتاق خودم لیوان چای دست بگیرم و از ایده‌هایم حرف بزنم. یا مثلا می‌توانم کارم را با خودم به مسافرت، مهمانی و یا پارک ببرم. مجازی بودن اگرچه حسرت کنار هم بودن را به دل اعضای تیم مبنا گذاشته است، اما باعث شده است که ما یک تیم به وسعت ایران داشته باشیم... _نجمه حسنیه_ #داستان_مبنا https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25