سیّدهاشم آراسته ـ فرزند سیّدعبّاس ـ در تاریخ هشتم بهمن‏ ماه  سال 1341 در شهرستان مشهد چشم به جهان گشود. اسم او را به علّت اصل و نسب ما به قبیله‌‏ى بنى ‏هاشم، هاشم گذاشتیم. او از همان ابتدا با گفتار و رفتار دینى رشد کرد که باعث شد از همان کودکى نماز بخواند.اذان گفتن را یاد گرفته بود و علاقه‌‏ى زیادى به گفتن اذان داشت، و بسیار مقیّد بود که در هر جایى که هست، حتما اذان بگوید.»شوهر خواهر شهید مى‌‏گوید: در دوران نوجوانى سیدهاشم مدّتى را با ما در اصفهان زندگى کرد. به خاطر این که من نظامى بودم ومأموریّت‌‏هاى چند روزه داشتم، نزد ما بود تا همسرم تنها نباشد. در مدّتى که با ما بود من درس‌‏هاى اخلاقى زیادى از او یاد گرفتم. وی عارف به تمام معنا بود. عشق به خدا و ائمه(ع) دروجودش موج مى‌‏زد. نمازش را مرتّب مى‌‏خواند، حتّى به نمازشب هم مقیّد بود. غلامحسین قدمگاهى نقل مى‌‏کند: «آخرین بارى که سید را دیدم، به من گفت: «من هم با لباس شخصى و هم با لباس سپاه عکس گرفته‌‏ام و قبضی را به من داد و گفت با این قبض عکس‌‏هایم را تحویل بگیرید. من هم این کار را کردم  و در زمان شهادت از عکس‌‏هایى که با لباس سپاه گرفته بود، استفاده کردیم. گویى به ایشان الهام شده بود که شهید مى‏ شود.»سیّدهاشم آراسته، در تاریخ 1365/7/30 در جزیره‌‏ى مجنون بر اثر اصابت ترکش به درجه‌‏ى رفیع شهادت نایل گردید. پیکرمطهّرش پس از انتقال به زادگاهش، در بهشت رضا(ع) به خاک سپرده شد.دعاى شهید این بود: خداوندا، مرا از شهداى بى غسل و کفن قرار بده. همان‏طور هم شد و او را با همان لباس سبز سپاه با شالگردن سبز آغشته به خونش دفن شد.