. من خاک پای خاک پای خاک پایت یَابْنَ الْحَسَن! یَابْنَ الْحَسَن! جانم فدایت شُکرِ خدا شُکرِ خدا هستم گدایت با هر نَفَس سر می‌كِشم من در هوایت حق از درت من را مبادا رانده باشد ای چشمه‌سارِ نور و عدل و پاکی و جود! روزی تو خواهی آمد امّا دیر نه، زود هر کس نشد خدمتگزار تو نیاسود خوشدل بُوَد در عين احوال غم‌آلود... آن کس که " اَللّهُمّ عَجّل... " خوانده باشد با خویش داری کُنْیِه‌ی پیغمبری را احیا نمایی تو صفات حیدری را داری به همراهت صفای مادری را سِرّی تماماً تو امام عسكري را آنكو به صُلبش نور تو افشانده باشد می‌آیی و دنیا بهشت‌آباد گردد همچون عروسی، عالَم ایجاد گردد می‌آیی و شیعه از آن پس شاد گردد لِه زیر پایت گردنِ اِلحاد گردد پیشت طواغیت جهان، درمانده باشد ای صاحب بالاترین جا برترین جاه! چشم‌انتظارت صبح، خورشید است و شب، ماه کوريّ چشم دشمنان می‌آیی از راه یک جمعه، در بیت خدا ناگاهِ ناگاه... پروردگارت بر مَلاء بِنْشانده باشد ای مظهر و ای چهره‌‌‌ی پروردگارم! در قاب چشمان تو کمتر از غبارم کِی زیر گام اطهر تو سر گذارم؟ حتماً مي‌آیی، شک ندارم شک ندارم حتّی اگر یک روز، باقی مانده باشد جمعه ۲۸ آبان ۱۴۰۰ .