. علیه‌السلام عرش زیر علم توست اباعبدالله فرش خاک قدم توست اباعبدالله نه فقط دشت جگر سوختۀ کرب و بلا همه عالم حرم توست اباعبدالله آنچه داریم و نداریم خدا می داند ذرّه‌ای از کرم توست اباعبدالله مکتب و صوم و صلاة و شرف و عزّت ما همه مرهون دم توست اباعبدالله شادی هر دو جهان بر دگران ارزانی دل ما وقف غم توست اباعبدالله به خدایی خداوند دو عالم سوگند گریۀ خلق کم توست اباعبدالله تو که هستی که زیارتگه ارواح رسل حرم محترم توست اباعبدالله دین اسلام سرافراز ز خون تو ولی قامت کوه خم توست اباعبدالله «میثم» ازخویش‌چه‌دارد که‌به‌وصفت آرد هرچه دارد ز دم توست اباعبدالله... «اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک‌َالفَرَج» «اللهم العَن الجِبت والطّاغوت والنّعثل» .