📘📘📘 پدرم در اراک مرا سوار اتوبوس کرد و به راننده هم سپرد که مواظبم باشد. من کنار پنجره نشستم. پشت سرم جوانی نشست. اتوبوس راه افتاد. غرق در اندیشه بودم؛ به تهران و حضور در جمع دختران شایستهٔ ایران می‌اندیشیدم. در ضمن از شیشه بغل حرکات جوانی را که در صندلی عقب نشسته بود، می‌پاییدم. متوجه شدم دستش را از کنار صندلی به طرف من می‌آورد. با خودم گفتم: حالا درسی به تو می‌دهم که کیف کنی! همیشه داخل کیفم یک چاقوی ضامن‌دار داشتم. فوراً آن را بیرون آوردم و باز کردم. تا دست آن جوان به من نزدیک شد، محکم چاقو را کف دستش فرو کردم. جوان فریاد بلندی کشید و دستش را عقب برد. کف دستش پاره شد، اما هیچ عکس‌العملی از خود نشان نداد. تا تهران دیگر دست از پا خطا نکرد. 📚 برشی از کتاب خاطرات ناهید یوسفیان به قلم سیدقاسم یاحسینی انتشارات سوره مهر 🌺 کانال پویش کتاب مادران شریف: @madaran_sharif_pooyesh_ketab