شصت و ششم پیامهای آیه فوق ⇧⇩: 1- امامت نيز همچون نبوت، بايد با انتخاب خداوند باشد. 2- پيامبران بزرگ علاوه بر مقام رسالت (رساندن پيام وحى)، امامت و رهبرى جامعه را نيز بر عهده داشته‌اند. 3- اگر امامت با زور و قلدرى بدست آيد، دعوت به دوزخ است‌ «أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ»، امّا اگر خداوند آن را عنايت فرمود، مبارك و در مسير حقّ خواهد بود. 4- هدايت كردن انبيا، نه از پيش خود و سليقه شخصى است، «ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى‌» بلكه با فرمان خداست. 5- توجّه به انجام كارهاى خير، از الطاف ويژه الهى‌است. 6- نماز و زكات در ميان كارهاى خير، جايگاه ويژه‌اى دارند. 7- نماز وزكات، دوركن اساسى در همه اديان بوده است. 8- بدون نماز و زكات، انسان به درجه بندگى خدا نمى‌رسد. 9- رهبران الهى، بندگان مخلص خدا هستند. 10- نعمت‌هاى الهى، ما را از بندگى خدا غافل نسازد. 11- دين از سياست جدا نيست. 12- رهبر بايد به آنچه هدايت مى‌كند، عامل باشد. ●➼‌┅═❧═┅┅───┄