🔰قسمت هفتاد و پنج🔰 نفس امّاره چند مرحله دارد: 1⃣یک عدّه تا حدی از نفس امّاره تبعیت می‌کنند که نفس امّاره بر جانشان حاکم است. امیرالمؤمنین می‌فرماید: «کم من عقل اسیر تحت هوی امیر». ✖️عقلشان اسیر شده است، هوا امیر شده است. ✖️هوای نفس است که حکومت می‌کند. ✖️فاعل و کسی که کار انجام می‌دهد، هوای نفس است. ✖️هر چه می‌کنند بر اساس هوای نفس می‌کنند؛ هر داوری‌ و کار دیگری می‌کنند بر اساس هوای نفس است. 🔴تعبیر قرآنی درباره این دسته، این است: «أفرأیت من اتخذ الهه هواه؛ ندیدی کسی بیاید هوا و نفس امّاره‌اش را إله خودش قرار بدهد.» 🔘إله یعنی معبود. معبودی که تابع او شده و تبعیّت او را کرده است و هر چه او گفته، انجام داده است؛ مثلا شهوت آمده است ولی جلویش را نگرفت؛ به قدری جانش را گرفته که الان امیر است و عقلش، اسیر. 2⃣ دسته دوم، هم مقداری از نفس امّاره تبعیت می‌کنند و هم مقداری از فطرت. مثلاً: ➖هم کارهای خیر می‌کند و هم بعضی از کارهای بد را اصلاً انجام نمی‌دهد. با این که میل عملاً هست؛ مثلاً نسبت به ناموس مردم، به خودش نهیب می‌زند که ناموس مردم است . ➖ اما نوبت به مال که رسید، این میل را دارد و حرص و طمع باعث می‌شود ارث خواهر هم بخورد و هر چه از دستش بربیاید، می‌خورد حتی اگر مال یتیم باشد. ⬅️این را می‌گوییم یک‌ ذره این طرف و یک ذره آن طرف. امیرالمؤمنین می‌فرماید: «اکثر مَصارع العقول تحت بُروق المطامع؛ اکثر افتادن انسان‌ها –منظور از عقول جان و فطرت است- آن موقعی است که برق طمع می‌درخشد.» https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab