#کتاب_آقای_شهردار🌹🍃 #زندگی_نامه_و_خاطرات : 🌷🕊#سردار_شهید_مهدی_باکری 🌷🕊 فصل اول..(قسمت دوم )🌹🍃 🕊بسم رب الشهدا و الصدیقین مهدي پس از شركت در عمليات مختلـف و پاكسـازي ضـد انقـلاب، بـه منطقـة جنوب كشور رفت و معاونت تيپ نجف اشرف را به عهده گرفت. در عمليات فتحالمبين، در منطقة رقابيه، از ناحيـة چشـم مجـروح شـد. پـس از بهبود، به جبهه بازگشت و در آزادسازي خرمشهر شركت كرد و باز مجروح شد؛ امـا دست از هدايت و سازماندهي نيروهاي عملكننده برنداشت. با تشكيل تيپ عاشورا، فرمانـدهي ايـن تيـپ را بـه عهـده گرفـت. بـار ديگـر در عمليات رمضان مجروح شد. تيپ عاشورا به لشكر مبدل شد و مهدي هنوز فرمانده بـود. او خـانوادهاش را بـه جنوب برد و خانه اي كوچك در اهواز اجاره كرد. با شروع عمليات مسلمبن عقيل، در آزادسازي بخـش عظيمـي از خـاك ايـران و چند منطقه ديگر نقش مهمي ايفا كرد. او به همراه بسيجيان سلحشور لشكر عاشورا، در عمليات محرم، والفجر مقدماتي و والفجر يك تا چهار شركت كرد. در عمليات حماسي خيبر كه در جزيره مجنون برپا شد، بـرادرش حميـد ـ قـائم مقام لشكر ـ غريبانه به شهادت رسيد. مهدي در نامهاي به خانواده، شـهادت حميـد را نتيجة توجه و عنايت خداوندي دانست. با شهادت حميد، همه در پي اين بودنـد كـه پيكـر او را بـه عقـب بياورنـد. ايـن موضوع را به مهدي گفتند. مهدي با بيسيم پرسيده بود: «حميد را بـه همـراه ديگـر شهدا ميآوريد؟ گفته بود: آقا مهدي! خودتان مـيدانيـد كـه زيـرِ ايـن آتـش ۲ مرتضي ياغچيان شديد نميتوانيم بيش از يك شهيد به عقب منتقل كنيم. مهدي گفته بود: «هيچ فرقي بين حميد و ديگران نيست. اگـر نمـيشـود ديگـر شهدا را به عقب بياوريد، پس حميد هم پيش دوستان شهيدش باشد، بهتر است. بعد از شهادت حميد، مهدي تا مدتها در منطقـة عمليـاتي خيبـر مانـد. در ايـن مدت، رطوبت شديد منطقه، او را دچار درد پا كرد. بعد از بازگشت به عقبه، تا مدتها پايش را در تنور داغ ميگذاشت تا درد پايش تسكين يابد. اسفند ماه ۱۳۶۳،يك سال پس از شهادت حميد، به زيارت امام خميني رفت. او در آنجا از آيت االله خامنه اي خواهش ميكند كه از امام بخواهد دعـا كنـد تـا شـهيد شود. مهـدي در وصـيت نامه اش نوشـته اسـت: خـدايا! چـه قـدر دوسـت داشـتني و پرستيدني هستي! هيهات كه نفهميدم. چه قدر لذتبخش است انسان آمـادة ديـدار ربش باشد؛ اما چه كنم كه تهيدستم؟ خدايا!تو قبولم كن. دوست دارم وقتي شهيد ميشوم، جسدم پيدا نشود تا حتي يك وجب از خاك اين دنيا را اشغال نكنم. خدايا! مرا پاكيزه بپذير. در روزهاي آخر اسفند ماه ۱۳۶۳ ،عمليات بـدر آغـاز شـد. اولـين گـردان لشـكر عاشورا بسرعت از دجله ميگذرد و به قلب دشمن يورش ميبرد. #ادامه_دارد http://eitaa.com/mahdavieat