💞شهید مدافع حــــرم💞 قسمت پنجم عکس امام یکی دو سالش بیشتر نبود تازه راه افتاده بود.می رفت کنار قاب عکس امام خمینی و دست می کشید روی عکس امام. وقتی من یا مادرش می گفتیم سرمان درد می کند احمد می دوید سمت قاب دست های کوچکش را می کشید به عکس امام و می آمد دست هایش را می کشید روی سرمان. با همان زبان بچگانه می گفت خوب می شید. خوب می شید بعضی وقت ها شیطنت هایی می کرد که نیاز به تنبیه داشته باشد ولی مسله اینجا بود که من اهل تنبیه کردن نبودم. مثلا بعضی وقت ها که مدتی برای تبلیغ به شهرستان می رفتیم وقتی به قم بر می گشتیم احساس می کردم خلق و خوی بچه های آن منطقه را با خودش آورده است. حرف هایی توی دهنش می افتاد که هم شان با محل زندگی ما در قم نبود. ما در منطقه ای از پردیسان زندگی می کردیم که همه طلبه بودند و بعضی حرف ها برای اینجا مناسب نبود. البته چون سن و سال کمی داشت. بعضی از حرف ها را بدون اینکه معنایش را بفهمد تکرار میکرد. مادرش یکی دو مرتبه تذکر می داد ولی اگر تکرار می کرد کار به تنبیه هم می رسید ولی من نه. من بیشتر سعی می کردم با نگاه همراه با اخم و ناراحتی بچه را کنترل کنم. دلیل تنبیه نکردنم این بود که خودم را مربی می دانستم نه معلم. مربی تنبیه نمی کند،تربیت میکند یعنی اگر رفتار نامناسبی دید تلاش میکند تا با روشی دیگر آن را درست کند. من هم برای کارهایی از این دست یک مدت زمانی در نظر می گرفتم کاری کنم که در این بازه زمانی روی رفتار کار کنم تا اصلاح شود. 👈راوی: پدر شهید حجت الاسلام و المسلمین مجید مکیان #شهیدانه #ادامه دارد.. روحت شاد داداش احــــمـد🖤