،،، ارجاع رهبر انقلاب به سنت سیاسی-فرهنگی دهه‌ی شصت در زمینه‌ی مشروط‌بودن حضور قاریان مصری در ایران به نتراشیدن ریش و تصریح به حرمت ریش‌تراشی و اینکه محاسن، ظاهر و شکل اهل صلاح است‌ و به‌حتم باید رعایت شود، حاکی از تداوم حساسیت و قاطعیت ایشان نسبت به نمادهای فرهنگی اسلام و انقلاب است. #سکولاریسم‌ظاهری 🖇 افزوده: ۱. صلاح در برابر فساد است و اختصاص به باطن و نهان ندارد، بلکه جنبه‌ی بیرونی و ظاهری نیز دارد. مؤمن حقیقی، هم در ظاهر و هم در باطن، اهل تعبّد و انقیاد و تکلیف نسبت به حکم شرع است. ۲. موج تجدّد رضاخانی -لعنةالله‌علیه- جامعه‌‌ی ایران را از لحاظ بافت هویتی و معنایی، آنچنان دستخوش انحطاط و افول کرد که ما از سنّت‌های اصیل خویش دور شدیم. انقلاب، بازگشت به همین خویشتن هویّتیِ گمشده و مهجور بود. اما پس از دهه‌ی شصت، به‌تدریج نیروهای تکنوکرات و لیبرال، از نمادها و ظهورات اسلامی و انقلابی عبور کردند و این وضع، همچنان ادامه و بسط یافت. ۳. روشن است که برخی لایه‌های اجتماعی، مسئولیت خاص و تشدیدشده دارند، از جمله نیروهای فرهنگی و فکریِ منتسب به دین و انقلاب. نباید از ظواهر و اَشکال عبور کرد و دیانت را تنها به درون، ارجاع داد. ۴. همچنین باید اشاره کرد که بسیاری از اصحاب قدرت و سیاست در دولت‌ها، شکل صالحانه ندارند و در علن و عیان، مرتکب حرام شرعی می‌شوند. این تجاهر در سطح رسمی و حکومتی، اسباب تأسف است. ۵. البته حتی لایه‌هایی از انقلابی‌ها یا شبه‌انقلابی‌ها نیز اهتمام به ظواهر اسلامی را تنگ‌نظری و جمود و تحجّر و خشک‌اندیشی می‌دانند. https://virasty.com/Mehdi_jamshidi/1740976808506277075