VIG4aExLioC4Al [۱/۳۱،‏ ۲۳:۳۰] احمدزاده ق: 🥀غربت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه🥀 🔴‌غفلت شيطاني ◀️تمام آن چه گفته شد، بيان غربت امام زمان (عجل الله فرجه)، صرفاً نسبت به يكي از اوصافشان بود. ◀️اگر در مورد ديگر ويژگي‌هاي ايشان هم بررسي كنيم، وضعي بهتر از اين ندارد. ◀️پس به خود حق مي‌دهيم كه بگوييم امام زمان ما، در اين زمان، واقعاً «از ياد رفته» و غريب هستند. ◀️اين وضع دردآور، در حالي است كه اگر محبت به آن حضرت، واقعاً در حد شايسته و مورد انتظار باشد، نبايد هيچ گاه ايشان را از ياد ببريم. ◀️لذا بايد از اين غفلت شيطاني عقوبت آور، احساس خطر كرده، همواره از خدا بخواهيم به ما توفيق دهد كه ياد امام خود را فراموش نكنيم و پيوسته به پيشگاه الهي عرضه بداريم: اللهم... و لا تنسنا ذكره، و انتظاره، و الايمان به، و قوة اليقين في ظهوره، و الدعاء له، و الصلاة عليه، حتي لا يقنطنا طول غيبته من قيامه، و يكون يقيناً في ذلك كيفيتنا في قيام رسولك صلواتك عليه و آله و ما جاء به من وحيك و تنزيلك/خدايا و از ياد ما مبر ياد او، انتظار او، ايمان به او، شدت يقين به ظهور او، دعا براي او و درود فرستادن براي او را، تا اين كه طول غيبت حضرتش، ما را از قيامش نوميد نسازد، و يقين ما به اين امر (قيام حضرت مهدي عليه السلام) همانند يقين ما به قيام پيامبرت صلي الله عليه و آله و آن چه از وحي و قرآن تو آورده است، باشد. ◀️توفيق فراموش نكردن امام عليه السلام از طريق ازدياد معرفت و محبت و با تذكرات پيوسته مؤمنان به يكديگر حاصل مي‌شود. ◀️صاحب كتاب ارزشمند «مكیال المكارم» در بحث ذكر امام عليه السلام تذكر داده اند كه شيعيان بايد نسبت به اين امر، اهتمام و جديت داشته باشند. ◀️ در قسمتي از فرمايشهاي خود چنين آورده اند: و ان كنت من اهل الغفلة و الاعراض عنه، فوا اسفا عليك. قال الله عزوجل: وَمَنْ أَعْرَ ضَ عَن ذِكْرِ ي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُ هُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ ﴿١٢٤﴾ قَالَ رَ بِّ لِمَ حَشَرْ تَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرً ا قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا ۖ وَكَذَٰلِكَ الْيَوْمَ تُنسَى «و من اعرض عن ذكري فان له معيشة ضنكا و نحشره يوم القيامة اعمي قال رب لم حشرتني اعمي و قد كنت بصيراً، قال كذلك اتتك آياتنا فنسيتها و كذلك اليوم تنسي»/و اگر از اهل غفلت و اعراض از آن سرور باشي، جاي تأسف است. خداي عزوجل فرموده: «و هر كس از ذكر من اعراض كند، همانا براي او معيشت تنگي خواهد بود و روز قيامت، او را نابينا محشور خواهيم ساخت. [در آن حال] گويد: پروردگارا! چرا نابينايم محشور فرمودي، در حالي كه من در دنيا بينا بودم؟! [خداوند] فرمايد: اين چنين آيات ما بر تو رسيد، پس تو آنها را از ياد بردي و غفلت كردي، و همين طور امروز تو فراموش مي‌شوي». ◀️در حديث آمده است كه منظور از آيات، در آيه شريفه سوره طه، ائمه معصومين عليهم السلام هستند. ◀️امام صادق عليه السلام فرموده اند: الايات الائمة عليه السلام. مراد از آيات، ائمه عليهم السلام هستند. ◀️اگر كسي امامان خود را در دنيا فراموش كند، روز قيامت خودش از ياد مي‌رود و نابينا محشور مي‌شود. ◀️ صاحب مكيال در ادامه مي‌فرمايند: كدام سختي و تنگي، از تاريكي غفلت و ناداني بدتر است؟ و كدام حسرت، از كوري روز قيامت بزرگتر؟! و كدام بيم دهنده و وحشت، از آن پشيماني زشت و كوبنده تر؟ چه مصيبت بزرگ و دردناكي!! پس شتاب كن، شتاب براي خلاصي خودت و آزاد سازي گردنت. ◀️براي رهايي از اين ندامت و مصيبت دنيوي و اخروي، چه راهي وجود دارد؟ چگونه مي‌توان از «معيشت ضنك» در دنيا و كوري قيامت نجات يافت؟ ◀️مرحوم صاحب مكيال خود توصيه مي‌كنند كه: و اين حاصل نمي گردد مگر با ياد مولايت، تا در دنيا و آخرت، دستت را بگيرد، كه خداي تبارك و تعالي شأنه مي‌فرمايد: يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ روزي كه هر مردمي را با امامشان مي‌خوانيم فكن – وقفك الله تعالي – ممن يذكر امامه ليذكره. پس تو – كه خداي تعالي توفيقت دهد – در زمره كساني باش كه امام خود را ياد مي‌كنند، تا او هم تو را ياد كند. ◀️تنها راه نجات از هلاكت، تمسك به عنايت امام زمان عليه السلام است. اگر شيعه، به داشتن چنين ملجأ و پناهگاهي افتخار مي‌كند، چرا به سراغ آن نمي رود؟! ◀️ پس بايد دست به دستان مبارك آن حضرت داد تا انسان را در دنيا و آخرت نجات دهد و او را در روز قيامت در زمره پيروان خويش قرار دهد. ◀️اما متأسفانه نه تنها جاهلان نسبت به امامت، بلكه حتي كساني كه نسبت به اهميت اين موضوع آگاهي دارند، باز هم در حد شايان توجه، از مولاي خويش ياد نمي كنند. كوتاهي آنها در انجام وظيفه خويش، سبب محروميت عده ديگري از آشنايي با امام عليه السلام شده است و اين امر ياد امام عليه السلام را در جامعه، به تدريج محو مي‌سازد. ‌📚 ✍محمد بنی هاشمی [۱/۳۱،‏ ۲۳:۳۳] ا