به بام بر شده ام از سپیده ی تو بگویم اذان به وقت گلوی بُریده ی تو بگویم اذان به وقت گلویی که قطعه قطعه غزل شد غزل غزل شده ام تا قصیده ی تو بگویم غزل غزل شده ام ای شهید عشق که چون گل از عاشقان گریبان دریده ی تو بگویم هزار مرتبه آتش شدم، نشد که غروبی ز خیمه های به آتش کشیده ی تو بگویم خوشا هماره نمازی که حمد، مدح تو باشد به جای سوره ی صفات حمیده ی تو بگویم به بام بر شده ام با عقیق، آینه، سبزه مگر ز دیدن ماه ندیده ی تو بگویم به بام بر شده ام تشنه- باصدای بریده اذان به وقت گلوی بریده ی تو بگویم علیرضا قزوه