کانال اشعار(مجمع الذاکرین)
اشعار من‌ الحبیب نوشته الی الحبیب پیامش نوشته از غم غربت ، نوشته بعد سلامش به او نوشت ، رفیقم ! حسین یکه و تنهاست و سی هزار حرامی گرفته دور خیامش به او نوشت که کوفه وفا به عهد ندارد به او نوشت که اکنون ، رسیده وقت قیامش به او نوشت که زینب برای جنگ مهیاست برای رنج اسارت ، برای کوفه و شامش پیام داد به مسلم ، رفیق پیر کجایی ؟ بیا که لطف خودش را حسین کرده تمامش تمام هستی خود را از ابتدای جوانی رفیق پیر ، من و تو ، سند زدیم به نامش حبیب خنده به لب داشت ، به روی حضرت ارباب و سجده کرد خدا را برای لطف مدامش فقیه کوفه جلو رفت و در میانه سخن گفت صدای هلهله آمد که نشنوند کلامش به طعنه گفت به مردم ، حرام لقمه شمایید که اهل کوفه همین است و رسم‌ و راه و مرامش یزید کرده شما را اسیر فکر سیاهش برای لقمه ی نانی ، شدید عبد و غلامش بساط ظلم و ستم را یزید کرده دوچندان برای حفظ مقام و برای حفظ نظامش حسین فاطمه این سو ، سپاه کفر در آن سو تو انتخاب نکردی روی به سمت کدامش ؟ شما که نامه نوشتید و دعوتش کردید ! کسی به یاد ندارد ، تبار او و مقامش ؟ فرات و دجله مگر نیست به نام حضرت زهرا چه شد که آب خنک را نموده اید ، حرامش به تن نمود دوباره ، لباس رزم عرب را حنا به صورت خود زد به افتخار امامش حبیب رفته به میدان که سر به عشق ببازد سلام حضرت جانان بر او و حسن ختامش شاعر:
89 مشاهده