(ذکر ورود اهل بیت ع به کوفه) در کوفه چو وارد شد،با اشک روان زینب رمزی ز اسیری اش،بنمود عیان زینب اندر بر اعدایش،در خطبه ی غرایش با لحن ید اللهی،بگشود زبان زینب بشنید ز روی نی،قرآن حسینش را خاموش شد از خطبه،بگذشت ز جان زینب از دست عدو دیدند،اطفال جفا بسیار حامی یتیمان بود،با آه و فغان زینب انبوه ستم ها را،چون کوه تحمل کرد اما قدش از غم ها،گردید کمان زینب شد صبر ز صبر او،بی طاقت و سرگردان الگوی صبوری شد،در دار جهان زینب یا رب ز مقدم کن،این رقعه قبول از لطف حق کلماتی که،فرمود بیان زینب. زمینه:ای تشنه لب عطشان،مظلوم حسینم وای #حسین_مقدم #کوفه