(س) (ره) من وارث غمهای بی حد هستم رفته تمام هستیم ز دستم رفته ام اسارت بماشدجسارت مانده به اعضایم نشانه آثارضرب تازیانه واویلتا آه واویلتا 4بار رأس عزیزانم زتن بریدند گرگان شامی جسمشان دریدند پیکرشهیدان مانده دربیابان جسم یتیمان گشته نیلی رخسارشان آزرده سیلی واویلتا من بی حسین دل ازجهان بریدم من بارهامرگم بچشمم دیدم ز ظلم شامیان بلب آمده جان درشام غم درکنج ویران رقیه پیش من دهدجان واویلتا خونین جگرازداغ نورعینم ازاین جهان روم سوی حسینم ازاودارم کفن غرق خون پیروهن برای مادر توشه دارم پیراهن خونین یارم واویلتا... ( عبدالحسین محبی)