۲۹ (ورود اهل بیت ع به شام) ز کین دل آل عبا،خون شد به هنگام ورود عدوی بی حیا به شام،به ظلم و کینه ها فزود نموده شامی ازدحام همه به جای احترام سنگ می زدند ز روی بام امان ز شام امان ز شام۳ وقت ورود اهل بیت،دروازه غوغایی شده سر شهیدان خدا،عجب تماشایی شده ز دست دشمن پلید جان همه به لب رسید رنگ ز رخ طفلان پرید امان ز شام امان ز شام۳ ای شامیان بی حیا،چنگ و نی و دف نزنید کنار رأس شهدا،دیگر شما کف نزنید این سر حسین بود شاه عالمین بود نور هر دو عین بود امان ز شام امان ز شام۲ به شام غم ز کینه ها،ستم بگشته آشکار به یاد غربت حسین،گریه کند دو یادگار شد خزان بهارشان آمده کنارشان سنگ کنند نثارشان امان ز شام امان ز شام۲ ای شامیان بی حیا،خنده به ما کمتر کنید دل هاست پریشان حسین،این غم ما باور کنید ز نسل آل حیدریم از نسب پیمبریم چنان مه منوریم امان ز شام امان ز شام۲ (سبک: بیا نگار آشنا )