۳۳ (دفن شهدای کربلا) بنی اسد خوش آمدید،هستم گل زهرا واویلا واویلا بنی اسد بعد از حسین،گردیده ام تنها واویلا واویلا بنی اسد نامم علی،من عابدین هستم حامی دین هستم بودم به دشت کربلا،با کعبه ی دل ها واویلا واویلا بنی اسد خوش آمدید،از بهر دلداری مرا کنید یاری کنار قتلگه کنم،بزم عزا برپا واویلا واویلا این پیکر غرقه به خون،باشد علی اکبر صد پاره شد پیکر شد اربا اربا پیکرش،اکبر گل لیلا واویلا واویلا در پشت خیمه ها بود،قبر علی اصغر شد غرق خون حنجر زد بر گلوی نازکش،با تیر کین اعدا واویلا واویلا پیچیده در صحرای غم،عطر گلان یاس از پیکر عباس بی دست و سر افتاده است،در علقمه سقا واویلا واویلا این پیکر غرقه به خون،از یوسف زهراست بی سر در این صحراست باشد غریبی حسین،از قتلگه گویا واویلا واویلا جسم حسین بن علی،افتاده روی خاک با پیکر صد چاک من می نمایم با شما،بزم غمش برپا واویلا واویلا بنی اسد بهر حسین،یک بوریا آرید اشک از غمش بارید انگشت و انگشتر کجاست،هر جا شوم جویا واویلا واویلا چگونه من بنی اسد،بی سر تنش بینم سنگ لحد چینم از جنت آید کربلا،هنگام دفن زهرا واویلا واویلا