نکته تفسیری صفحه۲۵۸: سرانجام پیروی از گمراه گران: قیامت، صحنه‏ ی بسیار عجیب و حیرت‏ انگیزی است که بدون‏ شک همه‏ ی ما با آن روبه رو خواهیم شد. این آیات، از برخورد دو گروه از پیشوایان گمراه گر با پیروان گمراه و بینوایشان در قیامت سخن می گوید. گروه یکم، گمراه گرانی هستند که در دنیا با غرور و تکبّر در برابر پیامبران قد علم کردند و به‏ مخالفت با آنان برخاستند. البتّه این افراد، بدون کمک دیگران نمی توانستند کاری کنند. به ‏همین ‏سبب معمولاً گروهی از مردمِ جاهل و هواپرست را با انواع و اقسام حیله ها می‏ فریفتند و دنبال خود به راه می انداختند و از حمایت و یاری آنان سود می‌بردند. امّا همین پیروان بینوا که بدون هیچ دلیلی و از سر تقلید کورکورانه، با خدا و پیامبرانش دشمنی ورزیده و در قیامت به عذاب الهی محکوم شده اند، به پیشوایان خود می گویند: ما عمری دنبال شما آمدیم و هر چه شما گفتید، بی‌چون وچرا پذیرفتیم و به‏ علت پیروی از شما به این روز افتادیم؛ بنابراین شما هم ما را از این سیاه چالِ پرشکنجه آزاد کنید. مگر شما نمی گفتید که حق با شماست و پیامبران دروغ می گویند؟ مگر شما نبودید که می گفتید از شما پیروی کنیم، و اگر راهمان اشتباه باشد، شما گناهان ما را به دوش می کشید؟ پس حالا چرا به داد ما نمی رسید؟! امّا پیشوایان گمراه گر که در آتش تکبّر و گناهان خود می سوزند، فریاد برمی آورند که ما دروغ می‏ گفتیم و هیچ‏کاری نمی توانیم برایتان انجام دهیم. امروز، فرمان، فرمان خداست، و اگر او راه نجات را به ما نشان می داد، ما هم به شما نشان می دادیم؛ ولی چه‏ کنیم که ما در نتیجه‏ی تکبّر و خودخواهی مان می سوزیم و شما در نتیجه ی ساده لوحی و حماقت تان! امّا گروه دوم، شیاطین هستند که در دنیا پیوسته انسان ها را وسوسه می کردند و فریب می دادند و به گناه و نافرمانی خدا می خواندند. به ‏فرموده‏ی این آیات، زمانی که کار حساب و کتاب قیامت پایان می یابد و گنه کاران و دشمنان خدا به عذاب دوزخ محکوم می شوند، بسیاری از آنان شروع به لعنت و نفرین شیطان و دار و دسته اش می کنند که چرا آنان را به چنین روز سیاهی انداخته اند. در آن هنگام، خداوند به شیطان ـ که خودش به سخت ترین عذاب محکوم شده اجازه می دهد که سخن بگوید و به آنان پاسخ بدهد. شیطان نیز فریاد برمی آورد که: ای بیچارگان، مگر یادتان نیست که خدا چقدر شما را به ‏وسیله‏ی پیامبران خود دعوت می کرد؟ مگر فراموش کرده اید که رهبران الهی پیوسته شما را با دلایل منطقی و درست، به سعادت و کمال فرا می خواندند؟ من نیز شما را به هواپرستی و نافرمانی خدا دعوت می کردم و کارهای زشت و ناپسند را ـ که خودتان هم از زشتی اش خبر داشتید ـ در نظرتان زیبا جلوه می دادم و شما را وسوسه می کردم که سعادتتان در گرو گناه و هوسرانی است؛ نه اطاعت از فرمان خدا. شما نیز با اختیار خودتان، دعوت باطل مرا قبول کردید و به وعده های دروغ من دل خوش کردید؛ زیرا خیال می کردید لذّت زودگذر گناه، نقد است، و پاداش آخرت، نسیه! بنابراین حق ندارید مرا علت اصلی بیچارگی خود بدانید؛ بلکه مقصّر واقعی، خودِ شما هستید که عقلتان را به کار نگرفتید. من با صراحت به شما اعلام می کنم که از شما و پیروی تان متنفّرم، و من و شما هر دوستمکاریم، و بنا به حکم خدای عادل، ستمکاران، عذاب دردناکی دارند. آری، سرنوشت دردناک پیروان شیطان و شیطان‏ صفتان در قیامت، به ما که در دنیا هستیم، این پیام را می دهد که «هر کسی هرچند در ظاهر قدرتمند و آراسته باشد ارزش پیروی ندارد، و هر دعوتی ـ هرچند وسوسه کننده و هوس آلود باشد ـ ارزش پذیرفتن ندارد». #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d