۱۷ 🌼🌼 🍃 عمر بن حنظله گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم: دو نفر از خودمان راجع به دِین يا ميراثى نزاع دارند و نزد سلطان و قاضيان وقت به محاكمه ميروند، اين عمل جايز است؟ ❤️فرمود: كسى كه در موضوعى حق يا باطل نزد آنها به محاكمه و رود چنانست كه نزد بمحاكمه رفته باشد و آنچه برايش حكم كند اگر چه حق مسلّم او باشد چنان است كه مال حرامى را ميگيرد زيرا آن را به حكم گرفته است در صورتى كه خدا امر فرموده است به او كافر باشند خداى تعالى فرمايد ميخواهند بطغيانگر محاكمه برند در صورتى كه مأمور بودند باو كافر شوند. (نساء/۶۰) 🍃 عرض كردم: پس چه كنند؟ ❤️ فرمود: نظر كنند به شخصى از خود شما كه حديث ما را روايت كند و در حلال و حرام ما نظر افكند و احكام ما را بفهمد [یعنی در احکام فقیه و صاحب نظر باشد] به حكميت او راضى شوند همانا من او را حاكم شما قرار دادم؛ اگر طبق دستور ما حكم داد و يكى از آنها از او نپذيرفت همانا حكم خدا را سبك شمرده و ما را رد كرده است و آنكه ما را رد كند خدا را رد كرده و اين در مرز شرك بخدا است‏.(اصول کافی/ج‌/۱،ص/۶۷) 📖در این روایت که از نظر سندی مقبوله و مورد قبول فقهای شیعه است، به رد کنندگان بصورت مطلق ( چه فقیه و چه غیر فقیه ) فرمود: و زمانی که به حکم ما حکم راند و شما از او نپذیرفتید، پس حکم الهی را سبک شمردید. ...👇👇👇👇👇 ✍ باتشکر مدیریت مدارس امین https://eitaa.com/mamin110