🌀 نقش روحانیت در احیای هویت روستاییان 📝 کارآفرینی روستایی یا کارگری کارخانه؟ 🖋 علی مهدوی 🔹 روزی در یکی از روستاهای محروم جنوب کرمان به نوجوانی گفتم: «میدونی شهرها هرچه دارند صدقه‌سرِ روستاست؟» مکثی کرد و خیره نگاهم کرد تا بفهمد مزاح می‌کنم یا جدی هستم. وقتی جدیت را در من دید با تعجب پرسید: «چرا؟!» گفتم: «چون اگر کشاورزی، دامداری و خدمات روستا نباشد، شهر زنده نمی‌ماند». آثار غرور و عزت را در تبسم چهره‌اش یافتم؛ حس کردم تنها با همین یک جمله، بخشی از هویت گم‌شده‌اش را بازیافته. 🔹 مدرنیته و زندگی ماشینی روزبروز سهم بیشتری در زندگی انسان‌ها پیدا می‌کنند؛ تا جایی که مدرنیته به خود اصالت انحصاری می‌دهد و غیر خود را نفی می‌کند. نوجوان روستایی که تلویزیون را روشن می‌کند هرچه فیلم و سریال می‌بیند، جز زندگی‌های شهری آنچنانی و اشرافی نمی‌بیند؛ لذا دیگر ارزشی برای زندگی روستایی خود قائل نخواهد بود. تمام نگاهش را حسرت و آه پر می‌کند که چرا از بد روزگار یک روستایی (محروم) است. حتی رمانهای پرفروش غربی، امروز در صدد نهادینه کردن فرهنگ کوچ به شهرهای بزرگ هستند و زندگی ساکنین شهرهای کوچک و روستاییان را پوچ و تباه‌شده می‌دانند. 🔹 یکی از مأموریت‌های اصلی روحانیت در تبلیغ، احیای هویت روستاییان و ساکنان شهرهای کوچک است. اینکه مدرنیته اینگونه القا کرده که اصالت در شهرهای صنعتی و کارگری کارخانه‌های بزرگ است، خیانتی بیش نیست؛ چراکه هویت و خلاقیت و کارآفرینی را در مردمانی که به سادگی می‌توانند برای خود و مملکت، ثروت‌سازی کنند، می‌میراند. تبلیغ یکی از بهترین فرصت‌ها برای حل این معضل فرهنگی است. 🔹 کارآفرینی روستایی، متنوع و حتی بسیار ارزانتر از کارآفرینی در شهر است: 1⃣ جوانی بجای واگذاری فله‌ای زرشک به دلالان، صنعت بسته‌بندی زرشک را با کمترین امکانات در روستا تأسیس می‌کند و کل روستا دیگر دسترنجشان را مفت نمی‌فروشند. 2⃣ دیگری با پنج جوجه، صاحب هفت مزرعه پرورش شترمرغ می‌شود. 3⃣ جوان دیگر با شناخت منطقه، کاشت پسته را شروع می‌کند. 4⃣ و ... همه اینها با اندک شناختی از فضای منطقه و مشاوره با کارشناسان براحتی ممکن است؛ تنها باید هویت و اصالت جوان روستایی یا ساکن شهرهای کوچک، احیا شود؛ تا خلاقیتش ظهور کند. #تبلیغ_رمضان #هویت #مناهج @Manahejj