🔸🍃 حقیقت امر این‌است که در مسأله پوشش و حجاب، سخن در این نیست که آیا زن خوب است پوشیده در اجتماع ظاهر شود یا عریان؟ روح سخن این است که آیا زن و تمتعات مرد از زن باید رایگان باشد؟ آیا مرد باید حق داشته باشد که از هر زنی در هر محفلی حداکثر تمتعات‌ را به استثناء زنا ببرد یا نه؟ اسلام که به روح مسائل می‌نگرد جواب می‌دهد: «خیر؛ مردان فقط در محیط خانوادگی و در کادر قانون ازدواج و همراه با یک سلسله تعهدات سنگین‌ می‌توانند از زنان به عنوان همسران قانونی کامجوئی کنند. اما در محیط اجتماع استفاده از زنان بیگانه ممنوع است. زنان نیز از اینکه مردان‌ را در خارج از کانون خانوادگی کامیاب سازند به هر صورت و به هر شکل‌ ممنوع می‌باشند». درست است که صورت ظاهر مسأله این است که زن چه بکند؟ پوشیده بیرون‌ بیاید یا عریان؟ یعنی آن کس که مسأله به نام او عنوان می‌شود زن است و احیانا مسأله با لحن دلسوزانه‌ای طرح می‌شود که آیا بهتر است زن آزاد باشد یا محکوم و اسیر و در حجاب؟ اما روح مسأله و باطن مطلب چیز دیگر است‌ و آن اینکه آیا مرد باید در بهره‌کشی جنسی از زن، جز از جهت زنا، آزادی‌ مطلق داشته باشد یا نه؟ یعنی آنکه در این مسأله ذی نفع است مرد است نه‌ زن ، و لااقل مرد از زن در این مسأله ذی نفع‌تر است. 📚 مسأله‌ی حجاب، شهید مطهری، ص ۸۲ #گزیده_کتاب 🔸🍃 @mangenechi