┅⊰༻▫️💠 اتصاف رمضان به ضیافت، یک تعبیر ذوقی نیست که اهل ادب و عرفان آن را وضع کرده باشند. بلکه تعبیری است که شخص نازنین پیامبر (ص) که آگاه به تمامی حقایق عالم‌اند، آن را برای رمضان به کار گرفته‌اند و از اولین جملاتی است که در خطبه شعبانیه بیان فرموده‌اند: «هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیَافَةِ اللَّهِ؛ شما در این ماه به مهمانی خدا دعوت شده‌اید.» مهمان اگر در ضیافت زحمتی بکشد، تشکری مضاعف دریافت می‌کند و اگر استراحت هم بکند، باز از قدرش کم نمی‌شود. در مقابل، میزبان از او چشم‌داشت تقدیر ندارد و در جریان پذیرایی تنها به فکر بهره‌برداری مهمانان است تا برداشت‌های خودش. از لبخند مهمان خرسند می‌شود و مدام از سیرابی و لبریزی او سؤال می‌کند. 📚 کتاب شهر خدا؛ حجت الاسلام پناهیان؛ ص ۲۷_۳۱ ┅⊰༻▫️💠 ╔═.💠▫️༺.══╗ @mangenechi ╚══.💠▫️༺.═╝