🔴 به حج یا زیارت ائمّه علیهم‌السلام برویم یا هزینه‌اش را به نیازمندان و فقرا بدهیم؟! سعيد سمّان گويد: من هر ساله به #حج مشرّف مى‏‌شدم؛ در سالی كه قحطى آمده بود و مردم دچار سختی معیشت شدند، دوستان من گفتند: اگر امسال هزينۀ سفر حَجّت را در راه خدا صدقه بدهی، اجر و ثواب بيشترى خواهى برد! من هم گفتم: شما مطمئن هستيد؟! گفتند: آرى! من در آن سال، هزينۀ سفر حجّ خود را به نیازمندان #صدقه دادم و در خانه ماندم؛ اما در شب عرفه خوابى ديدم كه از كارم پشيمان شدم و با خودم گفتم: از اين پس به سخن دیگران گوش نمى‏‌دهم و حجّ خانه خدا را ترک نمى‏‌گويم! سال بعد به حج رفتم و در سرزمین مِنا خدمت #امام_صادق علیه‌السلام رسيدم و مردم در حضور ایشان جمع شده بودند؛ من جلو رفتم و عرض کردم: بفرمائید كه اگر مردى چنين و چنان كند و ماجرای خودم را شرح دادم؛ بعد پرسيدم: «آيا حج فضيلت بيشترى دارد يا صدقه؟» حضرت فرمودند: «صدقه چه عمل خوبی است!» و اين جمله را سه مرتبه تکرار كردند. من گفتم: درست، اما ارزش كدام يک بيشتر است؟ امام فرمودند: «چه مانعى دارد كه انسان، هم به حجّ خانۀ خدا (یا زیارت ائمه معصومین علیهم‌السلام) برود و هم در راه خدا صدقه بدهد؟!» عرض کردم: «اگر اموالش برای انجام هر دو عبادت کافی نباشد، چه باید كند؟» امام علیه‌السلام فرمودند: «اين كار كه محال نيست! مثلاً اگر همیشه ده درهم برای حج هزينه می‌کرده، به پنج درهم اكتفا كند و پنج درهم ديگر را در راه خدا صدقه بدهد؛ و اگر تا اين حد ممكن نباشد، هرچه مى‏‌تواند از هزينه سفرش بكاهد و آن پول را صدقه دهد تا اجرش كامل شود.» من گفتم: بلى، با اين دستور شما مى‏‌توانيم به انجام هر دو عبادت موفق شويم. حضرت در پايان سه مرتبه فرمودند: «انسان با كدام عبادت ديگر مى‏‌تواند به پاداش حج دست يابد؟!» و سه مرتبه تکرار کردند و سپس ادامه دادند: «وقتی از خانه و نزد عیالش خارج مى‏‌شود و با پرداخت هزينۀ زندگى‌شان از آنان جدا مى‌شود و به سوى خانۀ خدا مى‏‌آيد تا بالاخره به مسجد الحرام مى‏‌رسد؛ ابتدا طواف واجبش را بجا مى‏‌آورد، سپس به سوى مقام ابراهيم علیه‌السلام مى‏‌رود و به نماز طواف مى‌پردازد؛ در اين موقع فرشته‏‌اى در سمت چپش مى‏‌ايستد و چون از نماز طواف فارغ شود، دستى بر پشت او مى‏‌کشد و مى‏‌گويد: اى فلان! گناهان گذشته‌ات پاک شد، تا مى‏‌توانى براى آينده‏‌ات تلاش کن، باشد كه رستگار بمانى.» 📚 کافی (شیخ‌کلینی)، ج۴، ص۲۵۷، ح۲۳ مرآة العقول (علامه‌مجلسی)، ج۱۷، ص۱۲۹ @markaz_valieasr