بسم الله الرحمن الرحیم 📕چهل حدیث 📖حدیث سیزدهم: علی بن سوید گوید پرسش کردم حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام، را از قول خدای عز و جل: «و من یتوکل علی الله فهو حسبه» پس فرمود: توکل خدا را درجاتی است، از آنها این است که توکل کنی بر خدا در کارهای خودت، تمام انها، پس آنچه کرد به تو، بوده باشی از او خشنود، بدانی همانا او منع نکند تو را نیکویی و فضل را و بدانی همانا فرمان در آن همانا برای است. پس توکل کن بر خدا به واگذاری آن به سوی او، و اعتماد کن به خدا در آنها و غیر آنها 🔽شرح حدیث فرق توکل و رضا بدان که مقام رضا غیر از مقام توکل است، بلکه از آن شامختر و عالی تر است، زیرا که متوکل طالب خیر و صلاح خویش است و حق تعالی را که فاعل خیر داند وکیل کند در تحصیل خیر و صلاح راضی فانی کرده است اراده ی خود را در اراده ی حق و از برای خود اختیاری نکند. و اما در حدیث شریف که فرموده است: حق تعالی هر چه میکند خیر و فضل تو‌در آن است، گویی حضرت خواسته است در سامع‌ ایجاد مقام توکل فرماید، لهذا از برای آن مقدماتی ترتیب داده است: اول فرموده: البته کسی که بداند حق تعالی قادر است بر هر چیز و خیر و فضل او را از دست ندهد، مقام توکل برای او حاصل شود. صفحه 217