✅ به نام خدای منان ✅ کوفه را اینگونه بشناسیم!! (۶) شهر کوفه از زمان حکومت علوی تا اواخر امویان یک پایگاه سیاسى - نظامى شمرده می شد. از این رو بسیار مورد توجه بود. اوج فعالیت های سیاسی این شهر به عاشورای 61 ق بر می گردد. اگر کوفه فتح می شد لشکری چند هزار نفره فتح می شد.!! پس از قیام نواده بزرگوار پیامبر اکرم (ص) و شهادت جانگدازش، کوفه روی خوش بخود ندید. قیام توابین، قیام مختار، قیام زید بن علی، قیام ابن طباطبا، قیام علی بن زید و عیسی بن جعفر، قیام علی بن زید بن حسین و ... از جمله قیام های کوفیان نام برده شده است. عبارت تلخ «الکوفی لایوفی: کوفیان وفا نمی‌کنند» و «اغدر من‌ الکوفی: پیمان‌شکن‌تر از کوفی» محصول اندیشه اهل کوفه در زمان فرزند برومند امام علی (ع) است. برخی این اندیشه را نتیجه برتری احساسات کوفیان نسبت به فکرشان می دانند. برخی اما این اندیشه را در لیست سیاه غلو جاگذاری می کنند و می گویند این سبب تضعیف شیعه کوفی است و حال آنکه بخش زیادی از جمعیت کوفه، شیعه نبوده‌اند. از طرفی کوفه در مقایسه با مدینه و حجاز در وفاداری پیشتاز بود. فضای سیاسی حجاز و مدینه به نفع خلفاء مصادره شده بود و اهل بیت علی (ع) فقط بعنوان اساتید اخلاق شناخته می شدند. تجزیه و تحلیل تفکرات موجود در کوفه خیلی مهم است. این تجزیه و تحلیل مسیر آینده گان را در تشخیص و اعلام مواضع روشن خواهد ساخت. ازنظر عقیدتی نیز می توان جامعه آن روز کوفه را به دو بخش مسلمان و غیرمسلمان تقسیم کرد. بخش غیرمسلمان کوفه؛ مسیحیان عرب بنی تغلب، نجران، نبطی، یهودیانی که در زمان عمر از شبه جزیره عربستان بیرون رانده شده بودند و مجوسیان ایرانی که در مجموع بخش ناچیزی از کل جمعیت کوفه را در بر می گرفتند. (حیاة الامام الحسین، علیه السلام، ج 2، ص 441 و پس از آن) بخش مسلمان کوفه؛ شیعیان، هواداران بنی امیه، خوارج و افراد بی طرف بودند. شیعیان خود به دو قسمت رؤسا و شیعیان عادی تقسیم می شدند. سلیمان بن صرد خزاعی، مسیب بن نجبه فرازی، مسلم بن عوسجه، حبیب بن مظاهر اسدی و ابوثمامه صائدی از رؤسای شیعه و یاران حضرت علی (ع) در صفین بودند. 👈 ادامه دارد... ✏️ @medademan https://eitaa.com/joinchat/4259250201C60440c06cc