✍🏻 بازنویسی تاریخ زندگی امیرمؤمنان علی (علیه السلام) به صورت داستانی از زبان ایشان 📃 قسمت صد و پانزدهم ❇️ مکاتباتی با عمروبن‌عاص 🔸هشدار به عمروبن‌عاص [ در نامه‌ای به عمروبن‌عاص نوشتم: ] بسم الله الرحمن الرحیم از بنده خدا علی امیرالمومنین، به عمروبن‌عاص 🔻دنیا آدمی را به خود مشغول می‌کند و از هر کاری بازمی‌دارد و اهل دنیا در دام آن گرفتار و مقهور هستند. هیچ فردی از دنیا بهره‌مند نمی‌شود، مگر اینکه دنیا دری دیگر از حرص و طمع را به رویش بگشاید و هزینه‌ای بر او تحمیل کند که دل‌بستگی و علاقه او را بدان افزون سازد. آرزومندان دنیا هرچه هم از آن برگیرند، هرگز سیر و بی‌نیاز نشوند؛ اما سرانجام باید از آنچه جمع کرده‌اند، جدا شوند و در این میان، خوشبخت کسی است که از سرنوشت دیگران پند گیرد. 🔻ای اباعبدالله، اجر خویشتن را تباه مساز و با معاویه در راه باطلی که در پیش گرفته است، همراهی مکن؛ زیرا معاویه مردم را خوار و ناچیز شمرد و حق را نادیده گرفت. والسلام. 🔻[ او در پاسخ نامه من نوشت: از عمروبن‌عاص، به علی فرزند ابوطالب آنچه صلاح ماست و موجب الفت و نزدیکی میان ما می‌شود، این است که تو به مسیر حق بازگردی و درخواست تشکیل شورا را بپذیری. پس هر کدام از ما در راه حق پایداری کند، مردم او را در مبارزه خود معذور خواهند دانست. والسلام. ] ❇️ به دنیا اطمینان مکن که بسیار فریبنده است [ در پاسخ عمروبن‌عاص به وی نوشتم: ] از بنده خدا امیرالمومنین، به عمروبن‌عاص 🔻این دنیایی که تو را از خود بی‌خود کرده و به آن دل بسته‌ای و تکیه‌گاهت شده است، از تو روی‌گردان خواهد شد؛ پس به دنیا اطمینان مکن که بسیار فریبنده است. اگر از گذشته دنیا عبرت می‌گرفتی، حتماً از باقی‌مانده آن دوری می‌کردی و از آن به مقداری بهره می‌بردی که پند بگیری. ولی تو از هوای نفست پیروی کردی و دنیا را ترجیح دادی. اگر جز این بود، دعوت و راهنمایی ما را می پذیرفتی؛ چون بر ما امید بیشتری هست و به حجت پروردگار بودن سزاوارتریم. والسلام. ❇️ هم دنیایت را به باد دادی و هم آخرتت را [ پس از ناامیدی از هدایت عمروبن‌عاص آخرین نامه را به وی نوشتم: ] 🔻تو دین خود را تابع دنیای کسی ساختی که گمراهی‌اش آشکار و پرده حیایش دریده است، در مجلس خود، بزرگان را ناسزا می‌گوید و به هنگام معاشرت، بردباران را سفیه می‌شمارد. تو از پی او رفتی و بخشش او را خواستی، چونان سگی که در پی شیر رود و به چنگال‌های او چشم بدوزد تا مگر آن شیر، پس‌مانده شکارش را به سمت او اندازد. پس هم دنیایت را به باد دادی و هم آخرتت را؛ اما اگر به سوی حق می‌آمدی، هر چه می‌خواستی به چنگ می‌آوردی. 🔻اگر خداوند مرا بر تو و بر پسر ابوسفیان چیره سازد، سزای اعمالتان را می‌دهم و اگر شما مرا ناتوان ساختید و بر جای خود برقرار ماندید، عذاب خدا که در پیش رو دارید، برای شما بدتر است. والسلام. 📚منابع: ۱. وقعة صفین، ص۱۱۰ ۲. نهج البلاغه، نامه ۴۹ ۳. شیخ طوسی، الأمالی، مجلس۸، ح۳۱، ص۲۱۷ ۴. نهج البلاغه، نامه ۳۹ ۵. الإحتجاج ج۱، ص۱۸۲ 📗 علی علیه السلام از زبان علی علیه السلام ↩️ ادامه دارد... @mehmanenahjolbalagheh