هوالعــــزیـــــــز ◀️یهودیان درهای قلعه ها را محکم بستند. بزرگان یهود خیبر با یکدیگر به مشورت پرداختند. در بین آنان دو هزار مرد جنگی بود. فکر آنان بابت ذخایر آب و غذا آسوده بود. قلعه ها چنان قطور بنا شده بود که سوراخ کردن آنها غیرممکن به نظر می رسید. مردان یهودی از بالای قلعه ها موقعیتی مناسب برای پرتاب تیر و سنگ داشتند. نتیجه مشورت آنان چنین شد که زنان و کودکان را در یکی از قلعه ها و ذخایر غذایی را در دیگری جای دهند و جنگاوران هر قلعه با پرتاب سنگ و تیر از بالای قلعه به دفاع بپردازند. دلیران هر قلعه نیز در مواقع مناسب بیرون آیند و با مسلمانان درگیر شوند. یهودیان توانستند یک ماه مقاومت کنند به گونه ای که گاه برای فتح قلعه ای 10 روز تلاش انجام می گرفت. در یکی از روزها پیامبر(ص) برای فتح این آخرین قلعه که فتح آن دشوار بود، پرچم را به دست ابوبکر داد ولی او نتوانست کاری انجام دهد و بازگشت. در روز دیگر پرچم را به دست عمر داد. او نیز چنین کرد. سپس  پیامبر فرمودند؛ «لاعطین الرایه غداً رجلاً یحب الله و رسوله و یحبه الله و رسوله کراراً غیر فرار لا یرجع حتی یفتح الله علی یدیه.»؛ فردا پرچم جنگ را به دست کسی خواهم سپرد که خدا و رسولش او را دوست دارند و او نیز خدا و رسولش را دوست دارد. او هرگز فرار نکند و همیشه حمله کننده است و از جنگ برنگردد تا خداوند به دست او قلعه ها را بگشاید.   حضرت علی(ع) با جمعی از مسلمانان برای فتح قلعه خیبر حرکت کرد. در نزدیکی قلعه پرچم را به زمین کوبید. پس از درگیری های تن به تن، هنگامی که یهودیان به داخل قلعه رفتند، علی بن ابی طالب(علیه‌السلام)، در قلعه را از جای کند. با حمله او، دیگر مسلمانان نیز به داخل قلعه رفتند و داستان یهود خیبر نیز پایان یافت. حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب(علیه‌السلام ) در این زمینه فرموده‌اند: «ما قلعت باب خیبر و رمیت به خلف ظهری اربعین ذراعاً بقوه جسدیه و لا حرکه غذائیه لکنی ایدت بقوه ملکوتیه و نفس بنور ربها مضیئه.»؛ من درب خیبر را با نیروی جسمانی و حاصل از غذا نکندم بلکه به قدرتی ملکوتی و نفسی که به نور پروردگارش روشن بود، مؤید بودم. 🌺گرامی باد ۲۴ رجب المرجب،سالروز فتح قلعه خیبر بدست مولای متقیان امیر مومنان ارواحنا له‌الفداء.🌺