⭕️ امیدی‌ه‍ِ؟! 🖊 : ◀️ ناکارآمدی‌های موجود در دستگاه قضایی در حال از میان بردن یکی از مهم‌ترین سویه‌های امید است. طی چند سال اخیر، موضوع به نشانه‌ای تبدیل شده که معنایِ امکان و الگوی را به اذهان متبادر می‌کند. 🔹 امیدیه از معدود نقطه‌هایی است که آرمان‌خواهی را میان و ، مفصل‌بندی می‌کند. 🔹 پیش از این ادراک ضرورت تغییر رویه‌ها از سوی و اتخاذ تدابیر لازم، مانع از پایمال شدن این نشانه شده بود. اکنون اما با بازگشت وضعیت سابق در مورد پرونده عضو شورای شهر امیدیه و صدور حکم جلب برای ایشان، این نشانه در حال ملکوک شدن است. 🔹 نتیجه این رفتارها چیزی جز کشتن شعله‌ای از امید در دل علاقه‌مندان به انقلاب اسلامی و باورمندان به امکان اقامه قسط از طریق دستگاه قضایی نیست و گمان نکنید که این رفتار آتش بی‌اعتمادی را تنها به خرمن سرمایه اجتماعی قوه قضایه می‌افکند. 🔹 ای کاش آنانی که باید، این چند خط را گزارشی از آینده‌ای ناگوار تلقی کنند که جلوگیری از آن ممکن است. ➖ پ.ن: 🔸 عجیب است دوستان متعددی دعوت کرده‌اند که در ایام روز دانشجو، درباره چیزهایی صحبت کنم که هم کلیات ابوالبقا باشد و هم موضوع آن عدالت‌خواهی و امر به معروف و مطالبه‌گری باشد. 🔸 مثلا چه بگوییم؟ بگویم عدالت خوب است و دنبال بشود؟! نه عزیز دل؛ نمی‌شود؛ بحث نظری و الگوی فلان و بهمان به جای خود؛ الیوم که مصداقی چون امیدیه روی میز ماست، هر گونه بی‌توجهی به این مسئله عین عدالت‌نخواهی است. 🔺 که در برنامه‌های روز دانشجو و هر روز دیگر، در سخنرانی و دیدار با مسئولین و با هر امکان دیگر اجازه ندهیم، امید را ناامید کنند.