🛑📢«تملق گویی» چه زیان هایی به بار می آورد؟ 🔹معناى #تملّق، مدح و ثناى بيش از حدّ و گزافه گويى درباره فضايل افراد براى نزدیک شدن به آنها و استفاده از مواهب مادّى آنان است. حتى ذكر اوصاف برجسته واقعى يك شخص بدون اشاره به نقاط ضعف، آن هم نوعى تملّق محسوب مى شود و گاه از اين فراتر مى رود و تملّق گويان نقاط ضعف را در لباس نقاط قوت بيان مى كنند. #تملّق_گويى بيشتر درباره قدرتمندان است و خطر بسيار بزرگى براى زمامداران و مديران محسوب مى شود، زيرا نخستين شرط مديريت، آگاه بودن از واقعيّات مربوط به حوزه مديريت است، و متملّقان بر روى واقعيّتها پرده مى افكنند و مشكلات را از نظر مديران و زمامداران مى پوشانند و از اين طريق مفاسد بى شمارى به بار مى آورند. 🔹عجيب اين است كه زمامداران نالايق و گمراه نيز غالباً متملّقان را تشويق مى كنند، از حق گويى ناراحت مى شوند و از تملّق متملّقان احساس آرامشى كاذب و دردآفرين می کنند. از این رو اميرمؤمنان امام على (عليه السلام) تملّق را بدترين درد يا درد بى درمان شمرده ميفرمايد: «أَدْوَأُ الدَّاءِ الصَّلَف‏؛ [۱] بدترين درد تملّق گويى است». [يكى از معانى صلف تملّق گويى و ديگرى خودستايى است]. همچنین در سخن ديگرى مى فرمايد: «إنَّما يُحِبُّكَ مَنْ لايَتَمَلَّقَكَ؛ [۲] دوستان واقعى تو كسانى هستند كه به تو تملّق نمى گويند». نيز ميفرمايد: «لَيْسَ الْمَلَقُ مِنْ خُلُقِ الاَْنْبِياءِ؛ [۳] تملّق از اخلاق انبيا نيست». اين سخن را نيز نبايد فراموش كرد كه تملّق گاهى به صورت مستقيم و گاه غير مستقيم، گاه با نثر و گاه با شعر و گاهى با عمل، اجرا مى شود که آثار زيانبار همه يكسان است. پی نوشت: [۱] غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، دار الكتاب الإسلامی، ۱۴۱۰ق، چاپ دوم‏، ص ۱۸۶، قصار ۲۹ [۲] همان، ص ۲۷۳، قصار ۱۷ [۳] همان، ص ۵۵۶، قصار ۳ 📕پيام امام امير المومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چاپ اول‏، ج ۸، ص ۲۶۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #تملق