«اَنْ تَقُومُوا لِلّهِ مَثْنى وَ فُرادى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا ما بِصاحِبِكُمْ مِنْ جِنَّة اِنْ هُوَ اِلاّ نَذیرٌ لَكُمْ بَيْنَ يَدَىْ عَذاب شَدید» (سبا، ۴۶) ترجمه: به‌خاطر خدا دوبه‌دو یا تنهایی و بدور از هرگونه هیاهو، عزم خودتان را جزم کنید و بروید خوب فکر کنید: در همنشینتان که من باشم، نشانی از دیوانگی هست؟! من فقط هشداردهندۀ شمایم در برابر عذاب سختِ پیشِ رو.» 🕋#معارف_قرآن | خلوت اندیشه 🔸این آیه در واقع، این حقیقت را گوشزد مى‌کند که تفكّر لازمست در جوّى آرام و دور از جوّسازیهاى سیاسى اجتماعى منحرف کننده انجام شود تا به نتیجه مطلوب برسد و راه درست فکرى پیموده شود؛ چرا که، امواج اجتماعى سیاسى قادرند انسان را بدون آنکه بر افکار خود اتکاء کند و حقّ را بشناسد به این سو و آن‌سو بکشند و او را گمراه سازند. 🔸آیه فوق با توجّه به این حقیقت، مخاطبین را فرمان مى‌دهد که خود را از جوّ اجتماعى دور سازید و دو نفرى و یا به تنهایى به تفكّر و اندیشه بپردازید و از آنجا که دو نفر مى‌توانند با کمک فکرى به یکدیگر فکر بهترى داشته و به نتیجه مطلوبترى برسند، بدون آنکه تحت تأثیر جوّ اجتماعى هم قرار گرفته باشند، مثنى را بر فرادا مقدّم داشته است. نکته‌ای از جزء بیست و دوم (هرروز، یک جزء، یک آیه، یک نکته) 🌙@mesbahyazdi_ir