ادامه پاسخ به پرسشی درباره جهاد ابتدایی شماره (7): اگر کسی به نحوه ورود فقهای عظام مانند شهیدین قدس سرهما به بحث جهاد توجه علمی کند خواهد دید فضای تقیه (که در باب جهاد بسیار بسیاد حاد و امنیتی بوده) باعث شده این بحث بشکل قرآنی مطرح نشود و به اصطلاح قاچاقی و یا امنیتی مطرح شده است. و این امر اجازه نمی دهد دید گاه واقعی اسلام بطور صریح بررسی شود. و لذا آنچه در کتاب جهاد لمعه و جواهر و امثال آنها آمده هیچ سنخیتی با مذاق واقعیتها ندارد . بنابر این در باب امان دادن مسلمان به کافر در حین جنگ خطاهای اساسی صورت گرفته است. چرا که طبق منطق رسول خدا(ص) آن وقتی امان دادن غیر فرمانده نافذ است که لشکر اسلام بر لشکر کفر کاملا مسلط شده و محاصره کامل کند .و در این حال کفار دست به دامن حتی یک سرباز مسلمان شوند که ما را نکشید .و آن یک نفر امان دهد امانش رسمی و نافذ است. اما فاما این نفوذ مربوط به حال جنگ نیست بلکه مخصوص حال شکست دشمن است که دشمن از مسلمین می خواهد امان دهد تا تسلیم کامل شود و زنده بماند. اینکه بعضی از فقهای مطلع از جنگ و جهاد متعجب شده اند که چگونه ممکن است نظر یک سرباز در امان دادن به کفار برای فرمانده نافذ بشود؟! جا ندارد. چون این امان مربوط به پس از جنگ و پیروزی مسلمین است . و شرع مقدس می خواهد ثابت کند که اسلام چقدر به جان انسانها ولو دشمن باشد ارزش قائل است. حاصل اینکه امان دادن در حین جنگ مخصوص فرمانده است. و اما پس از محاصره شدن دشمن هر مسلمانی به دشمن محکوم به مرگ اذن حیات دهد خداوند متعال آنرا نافذ می داند. و این عنایت ویژه اسلام است به حفظ جان انسانها . و عمق توجه اسلام است به حقوق بشر. ✳️پس اگرخدای نخواسته بین مسلمین و امریکا جنگی رخ دهد و مسلمین ده هزار نفر از ارتش امریکا را محاصره کامل کند و ارتش محاصره شده کفار اعلام کند که ما تسلیم هستیم و به ما امان دهید و نکشید و فقط یک سرباز مسلمان ایرانی بگوید شما در پناه من هستید دیگر فرمانده حق ندارد آنها را بکشد به احترام امان دادن یک سرباز . و این است معنای و یسعی بذمتهم ادناهم. و در مسئله مقدم بودن جهاد با دشمن نزدیک تر از جهاد با دشمن دور تر نیز باید توجه شود امروز ملاک در نزدیک بودن نزدیکی جغرافیایی نیست بلکه مراد نزدیکتر بودن خطر است ولو دشمن در دور ترین نقطه باشد. ادامه دارد 👇 ایتا👇👇👇 https://eitaa.com/meshkat_ahlebeit