به سمت مولا برگشتند، مسلما اگر کسی توبه کند و امام معصوم توبه او را بپذیرد، ما عددی نیستیم که بخواهیم در تعارض با نظر امام خود کسی را رد کنیم در حالیکه امام او را پذیرفته باشد. پس نتیجه اینکه، طبق قاعده امام صادق علیه السلام، ولایت و دوستی با تمام صحابی که در راه راست باقی ماندند و از خود تحریفی در مسیر دین ابداع نکردن، بر شیعیان هم واجب است، و در ادامه طبق قاعده تبعیت از خدا و رسول و امام معصوم، هرگاه کسی دچار لغزشی شود، حتی آن شدیدترین لغزش و جنایت باشد و بعد توفیق توبه به سمت امام پیدا کند و امام بپذیرد ماهم تابع خدا و رسول و امام هستیم، مثل پذیرش حر ریاحی با وجود خطای بزرگی که داشت، و نتیجه، اگر کسی از مسیر خارج شود، و توبه نکند، ما بر مبنای همین قاعده امام صادق علیه السلام که چنین کسانی را تحریف کننده و بدعت گذار می‌داند، ماهم همین طور برخورد می‌کنیم و لعنشان را هم به سبب ظلم به اهلبیت علیهم السلام واجب می‌دانیم، والسلام و در مورد این بخش فرمایشتان، ابدا چنین سخنی نگفتیم، ما نگفتیم دلیل لعن سعد بن عباده، کمک نکردنش به مولا هست! که اگر چنین چیزی گفتیم نشان بدید لطفا، بلکه عرض کردیم او با نادیده گرفتن عهد با رسول خدا و بیعت غدیر، برای شخص خودش ادعای ریاست کرد. کدام یک از صحابی جلیل القدر مثل عمار یا سلمان یا دیگرانی که جزو آن دوازده صحابی مولا بحساب می‌آیند چنین خیانتی کرده که سعد کرده؟! و در ضمن سیدنا، این بزرگانی که نام بردید صفحات درخشانی از وفاداری تا پای شهادت را در دفاع و ماندگاری پای ولایت مولا در تاریخ از خود بجای گذاشتند. جز امثال زبیر که او هم بخاطر رفوزه شدن در امتحانات دوران، از جرگه یاران مولا حذف شد هرچند به نظر حقیر زبیر از اول هم منافق بود. اللهم صلی علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم والعن اعدائهم اجمعین الی قیام یوم الدین.