"سلوک" ننگ است از این راه، به بی‌راه رسیدن باید به سرِ جاده‌ی دلخواه، رسیدن هان! قبله عوض‌کن دل من چونکه بعید است از کوچه‌ی بن‌بست به الله، رسیدن باید بروی راهِ خطر را به نگاهی چشمی بزنی بر هم و ... ناگاه رسیدن آیینه‌ی دل صاف‌کن و ساده که سهل است تاخانه‌ی "معشوق" به یک آه رسیدن سر را به سوی اوج بکش، دیدنِ اورا سخت است از اين برکه به آن ماه، رسیدن یوسف شو و در چاه بمان چند صباحی شاید که ازاین چاه به آن جاه، رسیدن ای شیر! بکش پنجه به تقدیر که ننگ است تا قله به تردستی روباه، رسیدن ای دوست! تورا رسم خوشی نیست که هر روز از خدمت این شاه به آن شاه، رسیدن "ماییم و گلیم نمد کهنه و کنجی" مارا چه به پابوسی درگاه، رسیدن؟ یک شاخه بپر بالا، ای جان! شدنی نیست تا سیب به این قامت کوتاه، رسیدن * تو سالک راهی دل من! کار تو این بود گاهی نرسیدن به وی و گاه، رسیدن روزیّ تو افتاده در این شهر نفس‌کاه از گندم قدسی به دوتا کاه رسیدن * آغاز تو یک گریه و پایان تو یک رنج سهم تو از اکراه به اکراه رسیدن باید که به فکر کفن و مقبره باشی این بود رهاورد به پنجاه رسیدن * اسفار تو این بود دل دربه‌در من! از سیر الی الخلق به الله رسیدن #توبه #سلوک #محمد_مرادی https://eitaa.com/mmparvizan