•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #اعراب_آیات #جلسه_شصت_و_هشتم ✅موضوع: اعراب آیه ۶۲ سوره بقره 👈إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَىٰ وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ. إِنَّ: حرف مشبهةبالفعل، مبنی بر فتح، عامل، محلی از اعراب ندارد. الَّذِينَ: اسم موصول، مبنی بر فتح، محلا منصوب، اسم «إنَّ» آمَنُوا: فعل ماضی، مبنی بر فتح. ضمیر متصل و بارز «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل وَ: حرف عطف، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. الَّذِينَ: اسم موصول، مبنی بر فتح، محلا منصوب، عطف بر «الَّذِينَ» اول. هَادُوا: فعل ماضی، مبنی بر فتح. ضمیر متصل و بارز «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل. وَ: گذشت النَّصَارَىٰ: معطوف بر «الَّذِينَ» و منصوب بنابر تبعیت وَ: گذشت الصَّابِئِينَ: معطوف بر «الَّذِينَ» و منصوب بنابر تبعیت مَنْ: اسم موصول، مبنی، محلا منصوب، بدل از «الَّذِينَ» آمَنَ: فعل ماضی، مبنی بر فتح. ضمیر مستتر «هُوَ»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل. بِ: حرف جرّ، مبنی بر کسر، عامل، محلی از اعراب ندارد. اللَّهِ: لفظ جلاله، اسم مجرور به حرف جرّ، علامت جرّ کسره ظاهری بِاللَّهِ: جار و مجرور، متعلّق به «آمَنَ» وَ: گذشت الْيَوْمِ: معطوف به «اللَّهِ» و مجرور بنابر تبعیت الْآخِرِ: نعت برای «الْيَوْمِ» و مجرور بنابر تبعیت وَ: گذشت عَمِلَ: فعل ماضی، مبنی بر فتح. ضمیر مستتر «هُوَ»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل صَالِحًا: نعت برای «عمَلاً» محذوف، منصوب بنا بر تبعیت. («عمَلاً» محذوف: مفعول مطلق برای «عَمِلَ») فَ: حرف ربط و سببیه، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. لَ: حرف جرّ، مبنی بر فتح، عامل، محلی از اعراب ندارد. هُمْ: ضمیر متصل، مبنی، محلا مجرور به حرف جرّ لَهُمْ: جار و مجرور، متعلّق به عامل مقدر، خبر مقدم برای «أجرُ» أَجْرُ: مبتدای مؤخر و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری هُمْ: ضمیر متصل، مبنی، محلا مجرور، مضاف الیه عِنْدَ: ظرف و مفعول فیه، متعلق به عامل مقدر، حال برای «أجرُ» رَبِّ: مضاف‌الیه و مجرور، علامت جرّ کسره ظاهری هِمْ: ضمیر متصل، مبنی، محلا مجرور، مضاف الیه وَ: گذشت لَا: حرف نفی، مبنی بر سکون، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. خَوْفٌ: مبتدا و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری عَلَيْهِمْ: جار و مجرور، متعلق به عامل مقدر، خبر برای «خَوْفٌ» وَ: گذشت لَا: زائده مؤکده برای «لا» اول، مبنی بر سکون، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. هُمْ: ضمیر منفصل، مبنی بر سکون، محلا مرفوع، مبتدا يَحْزَنُونَ: فعل مضارع و مرفوع، علامت رفع ثبوت نون. ضمیر متصل و بارز «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل. جمله فعلیه، خبر برای «هم»، محلا مرفوع •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از بیانات استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی (إعراب آیات بر مبنای کتاب إعراب‌القرآن‌الکریم و کلمة‌الله‌العلیا) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin