الگوی مفهومی (یا نظریه مادر) کارآفرینی (به طور صحیح: ارزش آفرینی) به فرایند جدید (مادی یا معنوی) از طریق یک تلاش متعهدانه با در نظر گرفتن ریسکهای ناشی از آن گفته می‌شود. ماهیت کارآفرینی، طی سال‌های گوناگون دستخوش تغییرات بسیاری قرار گرفته و اندیشمندان متعددی به آن پرداخته‌اند. ✅ از دیالکتیک‌های مرتبط با فرصت‌های عینی و ذهنی به عنوان گرفته تا ایده کسب و کار جدید که دیویدسون مطرح می‌کند. از همین رو، اقتصاددانان هرگز تعریفی ثابت از «کارآفرین» یا «کارآفرینی» نداشته‌اند. گرچه وجود داشت و قرن‌ها شناخته شده بود، اما اقتصاددانان کلاسیک و نئوکلاسیک این افراد را از مدل‌های رسمی خود کنار گذاشتند. ✅ با استفاده از مهارت‌ها و ابتکار لازم برای پیش‌بینی نیازها و آوردن ایده‌های جدید خوب به بازار، نقشی اساسی در هر اقتصادی بازی می‌کنند. البته گاهی در برخی از تعابیر و برداشت‌ها اشتغال‌زایی و ایجاد اشتغال را نیز در دسته کارآفرینی قرار می‌دهند و آن را کارآفرینی می‌نامند که نمی‌توان به قطعیت گفت که این تعابیر صحیح نیست زیرا برخی از نظریه پردازان تعریف های ابتدایی در این زمینه دارند که کاملا بر این مدل اشتغال‌زایی تطبیق دارد www.modiryar.com @modiryar