طرف دیگر داستان بن هور و ابومجد باهم به تلاویو رفته اند تا ابومجد به تحقیقات و مطالعه برای هدفی که بن هور به او گفته بود بپردازد. در مسیر خانه بن هور آنها درباره خوانواده هایشان صحبت میکنند و ابومجد میگوید نگران همسر و دخترانش است و از بن هور درباره خانواده اش سوال میکند. بن هور هم درباره دو دخترش که یکی در عراق کشته شده و دیگری در افغانستان صحبت میکند و میگوید دو دختر دیگر دارد که یکی اکنون روی ایران کار میکند و دیگری... از آنطرف ولید پس از چند ساعت رانندگی برای حاجتی ماشین را در منطقه ای خلوت نگه میدارد و از عقب ماشین بطری آب را برمیدارد و جیمز را همچنان بیهوش میبیند. پس از اتمام کارش وقتی بطری آب را میخواد سر جایش بگذارد در کمال تعجب میبیند جیمز نیست. در همان لحظه ضربه ای محکم به سرش میخورد و بیهوش میشود. این در حالی است که رباب طبق نقشه به خانه ای در نزدیکی بغداد میرود و مارشال آنجا میگذارد. حنانه به اما میگوید که شوهرش را آورده و پیش او برود و به او بگوید تا هروقت خواست میتوانید اینجا بمانید و شوهرت هم میتواند هروقت خواست برود دنبال کارهایش و به دیدنت بیاید. اما پیش مارشال میرود و پس از به هوش آمدن مارشال همه اتفاقات را تعریف میکند. مارشال هم با بانو حنانه صحبت میکند و قرار بر این میشود که اما پیش لیلا و بانو حنانه بماند و مارشال چند وقت یکبار بیاید و لیلا و اما را ببیند. در این بین بانو حنانه و رباب متوجه میشوند که برای ولید اتفاقی افتاده. بانو حنانه کار را به چوپانی واگذار میکند و میگوید هویتش برای ما فاش شده و به درد ما نمیخورد او را به ایرانی ها بسپار. آن چوپان که همان بانو عاتکه است در یک خرابه ای جیمز و ولید زخمی را پیدا میکند و پس از زد و خورد با جیمز او را بیهوش میکند و منتظر ایرانی ها میماند تا بیایند و او را ببرند سپس با ولید برگشتند و ولید از بانو حنانه خواست تا تکلیفش را مشخص کند چون خیلی وقت است که دلداده رباب شده است. و ولید با بی توجهی رباب مواجه میشود. حالا بیشتر از پنج سال گذشته، اما و مارشال ماهی یکی دوبار یکدیگر را میبینند و لیلا حسابی خودش را در دل آنها جا کرده. از طرفی لیلا حسابی دارد توسط بانو حنانه آموزش میبیند و در آینده کسی میشود بهتر از بانو رباب و عاتکه... ولید هم با نیروهای داعشی درگیر است و با شرطی از طرف رباب مواجه شده است. رباب گفت تا داعش در عراق است من نمیتوانم به ازدواج فکرکنم و تا نابودی داعش به کسی جز ولید فکر نمیکنم. و همین برای ولید کافی بود. بن هور هم در این پنج سال حسابی روی ابو مجد کار کرده بود و هرروز بیشتر به انتخابش امیدوار میشد. بن هور میخواست یک مسلمان، یک انسان پاک که همه بتوانند به آن اعتماد کنند را به عنوان مهدی به جهان نشان بدهد. چون بن هور میداند دیگر افراد و گروههای سیاه مانند داعش نمی توانند کاری کنند و آنها را به هدفشان برسانند. البته که ابومجد زمینه و توانایی این کار را دارد. ابو مجد میگوید باید ایران و مرجعیت عراق و مهدی هایی که تا کنون فرستاده شده و پیروانی دارند همگی نابود بشنود چون او کل جامعه اسلامی را میخواهد نه بخشی از آن را. ابو مجد به بن هور میگوید که باید کاری کند تا سیزده مهدی و پسر مهدی که وجود دارد با پیروانشان همگی با او بیعت کنند. بن هور با اینکه میدانست تصمیم خطرناک و پر ریسکی است قبول کرد که این کار را بکند. بن هور این تصمیم را با دو نفر از بزرگان یهود یعنی عفر و ابیر در میان گذاشت. برای آن دو نفر سخت بود که این را بپذیرند و تلاششان را برای یک تصمیم پر ریسک به باد دهند. بن هور برای قانع کردن آنها گفت:« ابو مجد خیلی سرسخته ولی بیراه نمیگه میگه من میشم مهدی چهاردهم. همون که همه منتظرشن. همون که تا الان سیزده نفر رو فرستادیم تا برای اون بیعت بگیرند.» و باز ادامه داد«ابو مجد میگه این سیزده نفر رو به من معرفی کنید بیان با من بیعت کنند. ۱۴ تا امارت بزرگ اسلامی تاسیس میکنیم به نیت عدد ۱۴ مورد توجه شیعیان. این ۱۳ نفر رو به ۱۳ عمارت اسلامی منصوب میکنیم ولی همه تحت نظر یک نفر و اون هم ابومجد» با صحبتهای ابو مجد آنها به فکر فرو رفتند. و بن هور آنجا را ترک کرد. بن هور آنقدر روی ابومجد تلاش کرده بود و شیفته او شده بود که به سرش زده بود و میخواست اسلام بیاورد! در عراق، مقر فرماندهی آمریکا، فرماندهان متوجه حرکات مشکوکی در یک منطقه توسط عراقی ها شده بودند و اعتقاد داشتند که هر حرکتی که هست در دو کوچه ای مشکوک اتفاق میفتد که جیمز هم در نزدیکی این منطقه مفقود شده است. مارشال وقتی متوجه شد منظور فرماندهان کجاست حسابی شکه و نگران شد چون دقیقا نزدیک خانه ای بود که همسرش و آن عراقی هایی که به آنها کمک کرده بودند در آنجا ساکن بودند. رئیسشان گفت که چند تیم ماهر به آنجا بروند و همه را دستگیر کنند و بیاورند. مارشال خیلی بهم ریخت ولی اگر کاری میکرد اوضاع بدتر میشد...